KISA ÜRÜN BİLGİSİ
1BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
SEBIVO 600 mg film kaplı tablet
2KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM Etkin madde:
Fllm-kaplı her tablet, 600 mg telblvudln içerir.
Yardımcı maddeler:
Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
3FARMASÖTİK FORM
Film-kaplı tablet.
Beyaz ila hafif sarımsı renkte, ovaloid biçimli, bir yüzünde "LDT" yazılı olan, film-kaplı tablet.
4KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1Terapötik endikasyonlar
SEBIVO, kompanse karaciğer hastalığı ve viral replikasyon bulgusu olan, histolojisinde aktif inflamasyon ve/veya fibrozisi bulunan, serum alanin aminotransferaz (ALT) düzeyleri yüksek seyreden erişkin hastalarda, kronik hepatit B tedavisinde endikedir (Bkz. Bölüm 5.1 Farmakodinamik özellikler).
4.2Pozoloji ve uygulama şekli Pozoloji:
SEBIVO'nun önerilen dozu günde bir kere 600 mg'dır (bir tablet).
Uygulama sıklığı ve süresi:
Tedavi, kronik hepatit B enfeksiyonu tedavisinde deneyimli olan bir doktor tarafından başlatılmalıdır.
Tedavi süresi
Optimum tedavi süresi bilinmemektedir. Tedavinin kesilmesi, şu durumlarda düşünülmelidir:
•Sirozu olmayan HBeAg pozitif hastalarda, tedavi HBe serokonversiyonunun doğrulanmasından sonra anti-HBe saptanması ile birlikte HBeAg'nin ve HBV DNA'nın kaybolması) veya HBs serokonversiyonuna kadar veya etkililik kaybı kanıtlanana kadar, en az 6-12 ay boyunca uygulanmalıdır. Tedavi kesildikten sonra olası geç virolojik nükslerin saptanabilmesi için serum ALT ve HBV DNA düzeyleri düzenli olarak takip edilmelidir.
Uygulama şekli:
SEBIVO yemeklerle birlikte veya ayrı olarak ağızdan alınır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Böbrek yetmezliği:
Kreatinin klerensi>50 ml/dk olan hastalarda, önerilen telbivudin dozunda ayarlama yapılmasına gerek yoktur. Kreatinin klerensi <50 ml/dk olan hastalarda (son evre böbrek hastalığı (ESRD) olan ve hemodiyaliz uygulanan hastalar dahil), doz aralığının aşağıdaki şekilde ayarlanması gerekir:
Tablo 1 Böbrek bozukluğu olan hastalarda SEBIVO'nun doz aralığının ayarlanması
Kreatinin klerensi (ml/dk)
| Telbivudin Dozu
|
> 50 30-49
<30 (diyaliz gerekmeyen) ESRD
| Günde bir kere 600 mg 48 saat ara ile 600 mg 72 saat ara ile 600 mg 96 saat ara ile 600 mg
|
*Son evre böbrek hastalığı
Önerilen doz değişikliği uyarlamaya dayalıdır ve en uygun doz olmayabilir. Bu aralıklarla önerilen doz ayarlama uygulamalarının güvenliliği ve etkililiği klinik olarak değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, bu hastalarda yakın klinik takip önerilir.
Son evre böbrek (ESRD) hastalarında, SEBIVO, hemodiyalizden sonra verilmelidir (Bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler).
Karaciğer yetmezliği:
Karaciğer bozukluğu olan hastalarda, önerilen SEBIVO dozunda ayarlama yapılması gerekli değildir (Bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler)
Pediatrik popülasyon:
Güvenlilik ve etkililik verileri yeterli olmadığı için SEBIVO'nun 16 yaşından küçük çocuklarda kullanılması önerilmemektedir.
Geriyatrik popülasyon:
65 yaşın üzerindeki hastalarda spesifik bir doz önerisini destekleyecek herhangi bir veri mevcut değildir (Bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).
4.3Kontrendikasyonlar
Telbivudin veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olanlarda kontrendikedir (Bkz. Bölüm 6.1 Yardımcı maddelerin listesi).
Haftada bir kez 180 mikrogram pegile interferon alfa-2a ile günde bir kez 600 mg telbivudin kombinasyonu (Bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri ve Bölüm 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).
4.4Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Nükleosid analoglarının tek başına ya da antiretroviral ajanlar ile kombine olarak kullanımında, ölümcül olabilen, laktik asidoz ve steatoz ile seyreden ağır hepatomegali vakaları bildirilmiştir.
SEBIVO (telbivudin) da dahil olmak üzere anti-hepatit B tedavisini bırakan hastalarda şiddetli hepatit B alevlenmeleri bildirilmiştir. Anti-hepatit B tedavisini bırakan hastalarda, karaciğer fonksiyonları hem klinik olarak, hem de laboratuvar testlerinin takibi yoluyla en azından birkaç ay izlenmelidir. Uygun görüldüğü taktirde anti-hepatit B tedavisine yeniden başlanması gerekebilir .
Kronik hepatit B'nin ciddi akut alevlenmeleri nispeten sık görülür ve serum ALT düzeyinde geçici yükselme ile karekterizedir. Antiviral tedavinin başlatılmasını takiben bazı hastalarda, serum HBV DNA düzeyleri düşerken, serum ALT yükselebilir (Bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler). Telbivudin ile tedavi edilen hastalarda, bir alevlenme görülmeden önce ortalama olarak 4-5 hafta geçtiği gözlenmektedir. Genel olarak, ALT alevlenmeleri, HBeAg pozitif hastalarda HBeAg negatif hastalara göre daha sık gerçekleşmiştir. Kompanse karaciğer hastalığı olan hastalarda, serum ALT'de bu artışa, yüksek serum bilirubin düzeyleri veya karaciğer dekompansasyonunun diğer belirtileri genellikle eşlik etmez. Sirozu olan hastalarda, karaciğer dekompansasyonu riski (ve bunu takip eden hepatit alevlenme riski) yüksek olabilir. Bu nedenle, bu hastalar yakından takip edilmelidir.
Hepatit alevlenmeleri, hepatit B tedavisini sonlandırmış olan hastalarda da bildirilmiştir. Tedavi sonrası ALT alevlenmeleri, normalde serum HBV DNA düzeylerinde artışlarla birlikte görülür ve bu vakaların çoğunun kendini sınırlayıcı özellikte olduğu kanıtlanmıştır. Yine de, tedavi sonrasında, ciddi (bazen ölümcül) hastalık alevlenmeleri bildirilmiştir. Bu nedenle, karaciğer fonksiyonu, hepatit B tedavisi kesildikten sonra en az 6 ay hem klinik takiple, hem de laboratuar takibiyle düzenli olarak izlenmelidir.
Nükleosid/nükleotid analoglarının kullanımında, bazen ölümcül olabilen, genellikle steatozla seyreden ağır hepatomegaliye bağlı (hipoksemi olmaksızın) laktik asidoz bildirilmiştir. Telbivudin bir nükleosid analoğu olduğu için bu risk dışlanamaz.
Hızla artan aminotransferaz düzeyleri, progresif hepatomegali veya etiyolojisi bilinmeyen metabolik/laktik asidoz ortaya çıktığında nükleosid analogları ile tedavi kesilmelidir. Bulantı, kusma ve karın ağrısı gibi benign sindirim sistemi semptomları, laktik asidoz gelişiminin göstergeleri olabilir. Pankreatit, karaciğer yetmezliği/hepatik steatoz, böbrek yetmezliği ve yüksek serum laktat düzeyleri görülen ağır vakalar bazen ölümcül sonuçlanabilmektedir. Hepatomegali, hepatit veya karaciğer hastalığı açısından bilinen diğer risk faktörleri olan hastalara (özellikle obez kadınlar) nükleosid analogları reçete edilirken dikkatli olunmalıdır. Bu hastalar, yakından takip edilmelidir.
Kas etkileri:
Telbivudinle tedaviye başlandıktan birkaç hafta-birkaç ay sonra miyopati ve miyalji vakaları bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler).
Açıklanamayan yaygın miyaljiler, kas hassasiyeti, kas güçsüzlüğü veya miyoziti (histolojik kas hasarı bulguları ile birlikte miyopati olarak tanımlanır) olan hastalarda, açıklanamayan inatçı kas ağrıları ve/veya kas güçsüzlüğü olarak tarif edilen miyopati (kreatinin kinaz düzeylerinde yükselme derecesine bakılmaksızın) düşünülmelidir. Hastalara, açıklanamayan kas ağrılarını, kas hassasiyeti veya kas güçsüzlüğünü hemen bildirmeleri tavsiye edilmelidir. Bu semptomlardan herhangi birinin bildirilmesi halinde, kas fonksiyonunun değerlendirilmesi için ayrıntılı bir kas muayenesi yapılmalıdır. Miyopati tanısı konursa, telbivudin tedavisi kesilmelidir.
Telbivudin tedavisinin, miyopati ile ilişkili diğer ilaçlarla (statinler, fibratlar veya siklosporin) birlikte eş zamanlı uygulanmasının miyopati riskini artırıp artırmadığı bilinmemektedir. Miyopati ile ilişkili diğer ilaçlarla birlikte eş zamanlı tedavi düşünen doktorlar, potansiyel yararları ve riskleri göz önünde bulundurmalı ve hastaları, miyopatiyi düşündürecek belirti ve semptomlar açısından takip etmelidir.
Periferal nöropati:
Telbivudin ile tedavi edilen hastalarda periferal nöropati nadir olarak bildirilmiştir. Periferal nöropatiden şüphe ediliyorsa, telbivudin ile tedavi yeniden düşünülmelidir (Bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler).
Bir çalışmada, sadece haftada bir kez 180 mikrogram pegile interferon alfa-2a veya telbivudine kıyasla günde bir kez 600 mg telbivudin ve haftada bir kez 180 mikrogram pegile interferon alfa kombinasyonunun kullanımı ile periferik nöropati gelişimi açısından artmış bir risk gözlenmiştir (Bkz. Bölüm 4.3 Kontrendikasyonlar ve Bölüm 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri). Bu risk artışı diğer (pegile veya standart) alfa interferonlar için de gözardı edilemez. Ayrıca, telbivudinin (pegile veya standart) interferon alfa ile birlikte kullanılmasının yararı henüz ortaya konmamıştır.
Böbrek fonksiyonu:
Telbivudin, esas olarak böbreklerle atılır. Bu nedenle, kreatinin klerensi < 50 ml/dk olan hastalarda (hemodiyaliz hastaları dahil) doz aralığının ayarlanması önerilir. Doz aralığının ayarlamalarının etkililiği klinik olarak değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, doz aralığı artırılan hastalarda, virolojik yanıt yakından takip edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli ve 5.2 Farmakokinetik özellikler).
Dekompanse olmayan sirozlu hastalar:
Veriler kısıtlı olduğu için (çalışmaya alınan hastaların yaklaşık %3'ünde siroz saptanmıştır), telbivudin, sirozu olan hastalarda özellikle dikkatli kullanılmalıdır. Bu hastalar, tedavi esnasında ve tedavi kesildikten sonra hepatit B ile ilişkili klinik, biyokimyasal ve virolojik parametreler açısından yakından takip edilmelidir.
Dekompanse sirozlu hastalar:
Dekompanse sirozu olan hastalarda etkililik ve güvenlilik verileri bulunmamaktadır. SEBIVO, dekompanse sirozu olan hastalarda endike değildir.
Antiviral ilaçlara karşı dirençli HBV enfeksiyonu olan hastalar:
Mevcut kanıtlar, lamivudine karşı dirençli hepatit B virüs enfeksiyonu olan hastalarda, telbivudin monoterapisinin kullanılmasını desteklememektedir.
İn vitro
olarak, telbivudin rtM204V/rtL180M veya rtM204I mutasyonlarını içeren HBV suşları karşısında etkili bulunmamıştır (Bkz. Bölüm 5.1 Farmakodinamik özellikler). Klinik çalışmalarda, M204V mutasyonunu barındıran HBV'e karşı telbivudinin etkililiği belirlenmemiştir.
Adefovire dirençli hepatit B virüsünün tekli rtN236T veya A181V mutasyonları olan hastalarda, telbivudin tedavisi ile ilgili veri bulunmamaktadır. Hücre bazlı tayinin ilk sonuçları, adefovire direnç ile ilişkili A181V değişiminin telbivudine duyarlılığı 3.7 kat azalttığını göstermiştir.
Pivotal çalışmada, genotipik olarak onaylanmış telbivudin direncinin oranı 48. haftada %2.7 olarak saptanmıştır.
Karaciğer transplantasyonu yapılmış olan hastalar:
Karaciğer transplantasyonu yapılmış olan hastalarda telbivudinin güvenliliği ve etkililiği bilinmemektedir.
Özel popülasyonlar:
SEBIVO, koenfeksiyon söz konusu olan hepatit B hastalarında araştırılmamıştır (insan immün yetmezlik virüsü [HIV], hepatit C virüsü [HCV] veya hepatit D virüsü [HDV] ile koenfeksiyon bulunan hastalar).
Yaşlı hastalar:
Klinik çalışmalar, 65 yaş ve üzerinde olan yeterli sayıda hasta içermediği için bu hastaların gençlere göre farklı yanıt verip vermediği belirlenmemiştir. Genel olarak, birlikte bulunan başka hastalıklar veya birlikte kullanılan diğer ilaçlar nedeni ile böbrek fonksiyonunda azalma sıklığının daha fazla olduğu göz önüne alınarak yaşlı hastalara SEBIVO reçete edilirken dikkatli olunmalıdır.
Genel:
Hastalara, SEBIVO ile tedavinin, HBV'nin diğer insanlara cinsel temas veya kan kontaminasyonu yolu ile bulaşma riskini azalttığının gösterilmediği bildirilmelidir.
Telbivudinin lamivudinle birlikte kullanılması önerilmez, çünkü bir faz II çalışmasında, telbivudin-lamivudin kombinasyon tedavisi ile gözlenen tedavi yanıtı tek başına telbivudinden daha düşük bulunmuştur.
Şu anda telbivudin ile diğer antiviral kombinasyonları için etkinlilik ve güvenlilikle ilgili veriler mevcut değildir.
Hastalar için bilgi:
Hastalar SEBIVO ile tedavinin Hepatit B virüsünün cinsel temas veya kan yoluyla başka kişilere bulaşma riskini azaltmadığı konusunda uyarılmalıdır.
4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Telbivudin esas olarak böbreklerden atıldığı için SEBIVO'nun böbrek fonksiyonunu etkileyen maddelerle (aminoglikozidler, lup diüretikleri, platinum bileşikleri, vankomisin, amfoterisin B) birlikte uygulanması, telbivudin ve/veya birlikte uygulanan diğer maddenin plazma konsantrasyonlarını etkileyebilir. Telbivudinin bu tıbbi ürünlerle kombinasyonu dikkatli kullanılmalıdır.
Lamivudin, adefovir dipivoksil, siklosporin veya pegile interferon alfa 2a ile birlikte çoklu doz uygulamasını takiben telbivudinin kararlı durum farmakokinetiği değişmemiştir. Ayrıca telbivudin; lamivudin, adefovir dipivoksil, tenofovir disoproksil fumarat veya siklosporinin farmakokinetiğini değiştirmemiştir. Pegile interferon alfa-2a konsantrasyonları kişiler arasında belirgin farklılık gösterdiğinden, telbivudinin pegile interferonun farmakokinetiği üzerindeki etkileri ile ilgili kesin bir sonuca varmak mümkün değildir. Günde 600 mg telbivudinin haftada bir kere subkutan yolla uygulanan 180 ^g pegile interferon alfa-2a ile kombinasyonunu araştıran klinik bir çalışma, bu kombinasyonun periferik nöropati gelişim riskinde artış ile ilişkili bulunmuştur. Bu olayların arkasındaki mekanizma bilinmemektedir (Bkz. Bölüm 4.3 Kontrendikasyonlar ve Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).
Telbivudin, sitokrom P450 (CYP450) enzim sisteminin bir substratı, inhibitörü veya indükleyicisi değildir (Bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler). Bu nedenle, SEBIVO ile ilişkili CYP450-aracılı ilaç etkileşimleri için potansiyel düşüktür.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Özel popülasyonlara ilişkin hiçbir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.
Pediyatrik popülasyon:
Pediyatrik popülasyona ilişkin hiçbir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.
4.6Gebelik ve Laktasyon Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: B
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Telbivudin için, gebelikte maruziyet ile ilgili herhangi bir klinik veri bulunmamaktadır.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik/embriyonal/fetal gelişim/doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (Bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri).
Gebe kadınlara verilirken tedbirli olunmalıdır.
Gebelik dönemi
Gebe sıçan ve tavşanlarda yapılan çalışmalar, telbivudinin plasentayı geçtiğini göstermiştir. Gebe tavşanlarda yapılan çalışmalarda, maternal toksisiteye bağlı erken doğum ve/veya düşük görülmüştür. SEBIVO gebelik sırasında yalnızca, anne adayında sağlanacak faydalar, fetustaki potansiyel riskten daha fazlaysa kullanılmalıdır.
Telbivudinin anneden bebeğe HBV geçişi üzerindeki etkisine ait herhangi bir veri mevcut olmadığından, yenidoğana HBV enfeksiyonunun bulaşmaması için gerekli girişimlerde bulunulmalıdır.
Laktasyon dönemi
Telbivudinin, insanlarda anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, telbivudinin sıçanlarda anne sütüne geçtiğini göstermektedir.
Emzirmenin durdurulup durdurulmayacağına ya da SEBIVO tedavisinin durdurulup durdurulmayacağına / tedaviden kaçınılıp kaçınılmayacağına ilişkin karar verilirken, emzirmenin çocuk açısından faydası ve SEBIVO tedavisinin emziren anne açısından faydası dikkate alınmalıdır.
Üreme yeteneği / Fertilite
Telbivudinin erkek veya kadın fertilitesi üzerindeki etkilerine ait herhangi bir klinik veri mevcut değildir. Üreme toksikolojisi çalışmalarında, insan terapötik dozunun yaklaşık 2.5 katından fazla dozda telbivudine sistemik maruziyetin, hem erkek hem de dişi sıçanlarda fertiliteyi bir miktar azalttığı gözlenmiştir.
4.7Araç ve makina kullanımı üzerindeki etkiler
Araç ve makine kullanma yeteneği üzerindeki etkilerle ilgili herhangi bir çalışma yapılmamıştır.
4.8İstenmeyen etkiler
Advers olayların değerlendirilmesi, esas olarak, 1699 hastayı içeren iki çalışmaya göre (NV-02B-007 "GLOBE" ve NV-02B-015) yapılmıştır. Bu çalışmada, kronik hepatit B'li 1699 hastaya 104 hafta süre ile günde 600 mg telbivudin (n=847) veya lamivudin (n=852) ile çift-kör tedavi uygulanmıştır.
104 haftalık klinik çalışmalarda bildirilen advers reaksiyonların çoğu hafif veya orta şiddette olarak sınıflandırılmıştır. Telbivudin ile en azından olası bir ilişkisi olan en sık görülen advers olaylar 3/4 derece kan kreatinin kinaz artışları (%6.8), yorgunluk (%4.4), baş ağrısı (%3.0) ve bulantı (%2.6) olmuştur.
104 haftalık NV-02B-007 GLOBE ve NV-02B-015 çalışmalarında kaydedilen advers reaksiyonların sistem organ sınıfına göre hazırlanan listesi ve görülme sıklığı, Tablo 2'de gösterilmektedir: Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).Her sıklık grubundaki advers olaylar, azalan ciddiyet derecesine göre sıralanmıştır.
Tablo 2 104 haftalık NV-02B-007 (GLOBE) ve NV-02B-015 çalışmalarında 600mg telbivudin ile tedavi edilen kronik hepatit B hastalarında bildirilen advers reaksiyonlar,
Sinir sistemi hastalıkları |
|
Yaygın:
| Baş dönmesi, baş ağrısı
|
Yaygın olmayan:
| Periferal nöropati, disgezi(tat alma bozukluğu), hipoestezi, parestezi, siyatik
|
Gastrointestinal hastalıklar |
|
Yaygın:
| Kan amilaz düzeylerinde yükselme, ishal, kanda lipaz artışı, bulantı, karın ağrısı
|
Hepato-bilier hastalıklar |
|
Yaygın:
| Kanda alanin aminotransferaz düzeylerinde yükselme
|
Deri ve deri-altı doku hastalıkları |
|
Yaygın:
| Deri döküntüsü
|
Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları |
|
Yaygın:
| Kanda kreatin fosfokinaz düzeylerinde yükselme
|
Yaygın olmayan:
| Artralji, miyalji, miyopati/miyositoz, ekstremitelerde ağrı, sırt ağrısı, kas spazmı, boyun ağrısı, yan ağrısı
|
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar |
|
Yaygın:
| Bitkinlik
|
Yaygın olmayan:
* Toplu analizin (NV-02B-007 [GLOBE] ve NV-02B-015) örneklem büyüklüğüne bakıldığında, telbivudine ile tedavi edilen hasta sayısının seyrek ve çok seyrek olayları saptama konusunda yetersiz kaldığı görülmektedir.
Toplu analizde telbivudinle tedavi edilen hastaların %12.6'sında ve lamivudin ile tedavi edilen hastaların %4.0'ünde tedavinin 104. haftasında derece 3/4 kreatin kinaz yükselmesi (> 7 x ULN) görülmüştür. Kreatin kinaz yükselmelerinin çoğu asemptomatik olmuş ve tedavi devam ettirildiğinde kreatin kinaz düzeyi genellikle bir sonraki muayeneye kadar düşmüştür. Pivotal çalışmada (NV-02B-007 [GLOBE]), tedavi öncesi CK değerlerinin yüksek olması ve beyaz ırk, tedavinin ilk yılında her iki tedavi grubunda, 104. haftaya kadar derece 3/4 yükselme açısından prediktif faktörler olarak belirlenmiştir.
Tedavi sırasında iki tedavi kolunda AASLD'nin (Amerikan Karaciğer Hastalıkları Araştırmaları Topluluğu) tanımına göre (başlangıca göre >2x ve >10x ULN ALT artışı) alanin aminotransferaz (ALT) alevlenmelerinin insidansı aşağıdaki Tablo 3'te ayrıntılı olarak verilmiştir.
Tablo 3. Tedavi esnasında ALT (lU/L) alevlenmelerinin özeti -Toplu NV-02B-007 /NV-02B-015
ALT alevlenmesi:
| Lamivudin
| Telbivudin
|
Başlangıca göre >2x ve >10x ULN ALT artışı
| n/N (%)
| n/N (%)
|
Genel
| 67/852 (7.9)
| 41/847 (4.8)
|
Başlangıçtan 24. haftaya
| 25/852 (2.9)
| 25/847 (3.0)
|
24. haftadan çalışmanın sonuna
| 44/837 (5.3)
| 17/834 (2.0)
|
Tedavi esnasında karaciğer fonksiyonlarının periyodik olarak takibi önerilir (Bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).
İki tedavi kolunda tedavi sonrasındaki alanin aminotransferaz (ALT) alevlenmelerinin insidansı aşağıdaki Tablo 4'te ayrıntılı olarak verilmiştir.
Tablo 4. Tedavi sonrasındaki ALT alevlenmelerinin özeti - Toplu NV-02B-007 /NV-02B-015
| Lamivudin
| Telbivudin
|
ALT alevlenmesi
| n/N (%)
| n/N (%)
|
ALT artışı başlangıca göre >2x ve >10x ULN
| 10/180 (5.6)
| 9/154 (5.8)
|
Tedavi kesildikten sonra hepatit B alevlenmeleri:
Anti-hepatit B tedavisini kesen hastalarda, ciddi akut hepatit B alevlenmeleri bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).
Pazarlama sonrası deneyim:
Aşağıdaki advers ilaç reaksiyonları pazarlama sonrası spontan bildirimler doğrultusunda tanımlanmış ve sistem organ sınıfına göre organize edilmiştir. Bu reaksiyonlar büyüklüğü bilinmeyen bir popülasyondan isteğe bağlı olarak bildirildiğinden, sıklıklarına güvenmek her zaman için mümkün olmayabilmektedir.
Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları
Rabdomiyoliz çok nadir bildirilmiştir.
4.9 Doz aşımı ve tedavisi
İstemli olarak aşırı telbivudin dozu uygulanması ile ilgili bilgi yoktur, ama bir gönüllüye kasıtsız olarak aşırı doz verilmiştir ve bu gönüllü asemptomatik kalmıştır. Önerilen günlük dozun 3 katı olacak şekilde günde 1800 mg'a kadar olan dozlar iyi tolere edilmiştir. Telbivudin için tolere edilen maksimum doz belirlenmemiştir. Doz aşımı durumunda, SEBIVO kullanılması durdurulmalı ve uygun genel destek tedaviler uygulanmalıdır.
5 FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1 Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Nükleosid ve nükleotid ters transkriptaz inhibitörleri ATC kodu: J05AF11
Telbivudin, hepatit B virüsündeki DNA polimeraza karşı etkili, sentetik bir timidin nükleozid analogudur. Hücredeki kinazlar tarafından aktif bir şekilde fosforile edilir ve hücre içerisindeki yarı-ömrü 14 saat olan, aktif trifosfat formuna dönüştürülür. Telbivudin-5'-trifosfat; hepatit B virüsündeki DNA polimerazı (revers transkriptaz); doğal substratı olan timidin-5'trifosfatla kompetisyona girerek inhibe eder. Telbivudin-5'trifosfatın virüs DNA'sının yapısına girmesi, DNA zincirini sonlandırarak hepatit B virüsünün çoğalmasını engeller. Hem birinci (EC50=0.4-1.3 mikroM)hem ikinci (EC50=0.12-0.24 mikroM)HBV zincirinin inhibitörü olan telbivudin özellikle ikinci zincirin sentezini inhibe eder. Farklı olarak, 100 ^M kadar olan konsantrasyonlardaki telbivudin-5'trifosfat, insan hücrelerindeki DNA alfa, beta veya gamma polimerazları inhibe etmez. İnsanlardaki mitokondriyon yapısı, fonksiyonu ve DNA içeriği analizlerinde telbivudin; 10 ^M kadar olan konsantrasyonlarda önemli bir toksik etki göstermemiş ve laktik asit üretimini
in vitro ortamda
artırmamıştır
Telbivudinin
in vitro
antiviral aktivitesi; HBV-taşıyan insan hepatosit hücre sistemi 2.2.15. Virüs sentezini %50 oranında etkili bir şekilde inhibe eden telbivudin konsantrasyonu (EC50 ), her ikisinde de yaklaşık 0.2 mikromol bulunmuştur. Telbivudinin antiviral aktivitesi, hepatit B virüsü ve benzer hepadnavirüslere spesifiktir.Tip 1 HIV virüsü de dahil olmak üzere diğer RNA ve DNA virüsleri üzerine etkinliği saptanmamıştır. (EC5
0 >200 mikromol). Telbivudin HIV'e karşı aktif değildir.
Klinik deneyim
Uzun dönem(104 hafta) SEBIVO tedavisinin güvenliliği ve etkililiği, kronik hepatit B'li 1699 hastanın katıldığı iki aktif kontrollü klinik çalışmada (NV-02B-007 GLOBE ve NV-02B-015) değerlendirilmiştir.
NV-02B-007 GLOBE çalışması
NV-02B-007 GLOBE çalışması, 1367 nükleosid kullanmamış kronik hepatit B HBeAg pozitif ve HBeAg negatif hastada 104 haftalık bir tedavi döneminde telbivudin ile lamivudinin karşılaştırıldığı randomize, çift kör, çok uluslu bir faz III çalışmadır. NV-02B-007 GLOBE çalışması, daha önce nükleosid kullanmamış 1367 HBeAg pozitif ve HBeAg negatif kronik hepatit B hastasında, 104 haftaya kadar olan bir tedavi süresinde telbivudin ile lamivudini karşılaştıran randomize, çift-kör çok uluslu bir faz III çalışması olmuştur. Çalışmaya dahil edilen popülasyonun büyük kısmı Asyalı olmuştur. En sık görülen HBV genotipleri B (%26) ve C (%51) olmuştur. Beyaz ırka mensup olan az sayıda hasta (toplam 98), telbivudin ile tedavi edilmiştir. Primer veri analizi, bütün hastalar 52.haftaya ulaştıktan sonra gerçekleştirilmiştir.
HBeAg-pozitif hastalar:
Hastaların ortalama yaşının 32, %74'ünün erkek, %82'sinin Asyalı, %12'sinin beyaz ırka mensup olduğu ve %6'sımn daha önce alfa-interferon tedavisi almış olduğu saptanmıştır.
HBeAg-negatif hastalar:
Hastaların ortalama yaşının 43, %79'unun erkek, %65'inin Asyalı, %23'ünün beyaz ırka mensup olduğu ve %11'inin daha önce alfa-interferon tedavisi almış olduğu saptanmıştır.
Klinik ve virolojik etkinlik sonlanım noktaları, HBeAg-pozitif HBeAg-negatif hasta popülasyonlarında ayrı ayrı değerlendirilmiştir. Terapötik yanıtın primer sonlanım noktası; serum HBeAg'nin kaybı veya ALT normalizasyonunu içeren HBV DNA düzeyinin <5 log10 kopya/mL'ye baskılanmasını gerektiren birleşik bir serolojik nokta olmuştur. Histolojik yanıt, ALT normalizasyonu ve antiviral etkinliği ölçen çeşitli parametreler; sekonder sonlanım noktaları olarak belirlenmiştir.
Başlangıç özellikleri ne olursa olsun, SEBIVO alan hastaların çoğunda, bu tedaviye histolojik, virolojik, biyokimyasal ve serolojik yanıtlar görülmüştür. Başlangıçta >2 x ULN olan ALT düzeyleri ve başlangıçta <9 log10 kopya/ml olan HBV DNA miktarı, HBeAg-pozitif hastalarda, daha yüksek eAg serokonversiyonu oranları ile ilişkili bulunmuştur. 24.haftada < 3 log10 kopya/ml HBV DNA düzeylerine ulaşan hastalarda, tedaviye optimum yanıtlar gözlenmiştir; bunun tersine, 24.haftada > 4 log10 kopya/ml HBV DNA düzeyleri olan hastalarda, 52.haftada sonuçlar daha düşük düzeyde olumlu bulunmuştur.
HBeAg-pozitif hastalarda, telbivudin, terapötik yanıt açısından lamivudine göre daha üstün bulunmuştur (%67.0'a karşı %75.3; p=0.0047). HBeAg-negatif hastalarda, telbivudin, lamivudinden daha düşük etkililik düzeyinde bulunmamıştır (%77.2'e karşı %75.2; p= 0.6187). Beyaz ırk, GLOBE çalışmasında kullanılan her iki antiviral ajana karşı daha düşük tedavi yanıtı ile ilişkili bulunmuş; ancak, beyaz ırktan olan hasta popülasyonu çok sınırlı olmuştur (n=98).
24.haftada, 203 HBeAg-pozitif ve 178 HBeAg-negatif gönüllüde, saptanamayan HBV DNA düzeyleri elde edilmiştir. 52.haftada, HBeAg-pozitif hastaların %95'inde saptanamayan HBV DNA elde edilirken, %39'unda HBeAg serokonversiyonu, %90'ında ALT normalizasyonu elde edilmiştir ve 48.haftada %0.5'inde direnç görülmüştür. Benzer şekilde, 52.haftada, HBeAg-negatif hastaların %96'smda saptanamayan HBV DNA elde edilirken, %79'unda ALT normalizasyonu elde edilmiş ve 48.haftada %0'ında direnç gözlenmiştir.
Seçilen virolojik, biyokimyasal ve serolojik sonuç ölçümleri Tablo 5'te, histolojik yanıt ise Tablo 6'da gösterilmiştir.
Tablo 5 52.haftadaki virolojik, biyokimyasal ve serolojik sonlanım noktaları (007 GLOBE çalışması)
Yanıt parametresi | HBeAg-pozitif (n = 921) | HBeAg-negatif (n = 446) |
Telbivudin 600 mg (n = 458) | Lamivudin 100 mg (n = 463) | Telbivudin 600 mg(n = 222) | Lamivudin 100 mg(n = 224) |
HBV DNA düzeyinde başlangıca kıyasla ortalama ± SEM azalma (log10 kopya/mL)1,2,3
| -6.45 (0.11) *
| -5.54 (0.11)
| -5.23 (0.13) *
| -4.40 (0.13)
|
HBV DNA negatif bulunan hastalar (%)
| %60*
| %40
| %88*
| 71%
|
ALT normalleşmesi
| %77
| %75
| %74
| %79
|
HBeAg
serokonversiyon
4
oranı
| %23
| %22
| NA
| NA
|
HBeAg kaybı
| %26
| %23
| NA
| NA
|
Tablo 6 52. haftadaki histolojik düzelme ve Ishak Fibrozis Puanı değişikliği (007 GLOBE çalışması)
| HBeAg-pozitif (n = 921) | HBeAg-negatif (n = 446) |
Telbivudin 600 mg(n = 384)1 | Lamivudin 100 mg(n = 386)1 | Telbivudin600 mg (n = 199)1 | Lamivudin 100 mg(n = 207)1 |
Histolojik yanıt2 |
Düzelme var
| %71*
| %61
| %71
| %70
|
Düzelme yok
| %17
| %24
| %21
| %24
|
Ishak Fibroz Puanı3 |
Düzelme
| %42
| %47
| %49
| %45
|
Değişiklik yok
| %39
| %32
| %34
| %43
|
Kötüleşme
| %8
| %7
| %9
| %5
|
52. hafta biyopsisi olmayan | %12
| %15
| %9
| %7
|
1En az 1 doz çalışma ilacı kullanan, çalışma başlangıcında değerlendirilebilir biyopsisi olan ve başlangıçtaki Knodell Histological Activity Index (HAI) puanı >3 olan hastalar
2Histolojik yanıt: çalışma başlangıcındaki Knodell Necroinflammatory puanının en az 2 puan azalması ve Knodell Fibroz puanında yükselme olmaması
3Ishak fibroz puanında düzelme: Çalışma başlangıcındaki puanın 52. haftada en az 1 puan azalması *p = 0.0024
|
104. haftadaki klinik sonuçlar
Genel olarak telbivudin ile tedavi edilen hastalarda 104. haftadaki klinik sonuçlar 52. haftadakilerle uyumlu bulunmuş ve telbivudin ile tedavi edilen hastalarda tedaviye devam ile etkililik yanıtlarının sürdüğünü göstermiştir.
HBeAg pozitif hastalarda terapötik yanıt (%63'e karşı %48; p<0.0001) ve temel sekonder sonlanım noktaları (ortalama log10 HBV DNA azalması: -5.74'e karşı -4.42; p<0.0001, PCR negatifliği: %56'ya karşı %39; p<0.0001 ve ALT normalleşmesi %70'e karşı %62) 104. haftada sırasıyla telbivudin ve lamivudin arasında genişleyen bir farkı göstermiştir. Telbivudin ile daha fazla HBeAg kaybı (%35'e karşı %29) ve serokonversiyon (%30'a karşı %25) yönünde bir eğilim izlenmiştir. Ayrıca, başlangıçtaki ALT düzeyleri >2x ULN (320) olan hasta alt grubunda lamivudin ile tedavi edilenlere kıyasla telbivudin ile tedavi edilen hastaların anlamlı olarak daha fazlasında 104. haftada serokonversiyon sağlanmıştır (sırasıyla %36'ya karşı %28).
HBeAg negatif hastalarda terapötik yanıttaki (%78'e karşı %66) ve temel sekonder sonlanım noktalarındaki farklılık (ortalama log10 HBV DNA azalması: -5.00'a karşı -4.17 ve PCR negatifliği: %82'ye karşı %57; p<0.0001) 104. haftaya kadar telbivudin grubunda daha yüksek bulunmuştur. ALT normalleşme oranları (%78'e karşı %70) 104. haftada halen yüksek bulunmuştur.
24. haftadaki ön görülebilirlik
24. haftada telbivudin ile tedavi edilen HBeAg pozitif 203 (%44) ve HBeAg negatif 177 hastada (%80) saptanamayan HBV DNA düzeylerine ulaşılmıştır.
HBeAg pozitif ve negatif hastalarda 24. haftadaki HBV DNA sonuçları uzun dönemdeki olumlu sonuçların habercisi olmuştur. 24. haftada PCR negatifliği sağlanan telbivudin ile tedavi edilen hastalarda daha yüksek PCR negatifliği ve HBeAg serokonversiyon oranlarına (HBeAg pozitif hastalarda) ve 104. haftada en düşük virolojik kırılma ( breakthrough) oranlarına ulaşılmıştır.
24. haftadaki HBV DNA düzeylerine göre 104. haftada HBeAg pozitif ve HBeAg negatif hastalarda elde edilen sonuçlar Tablo 7'de sunulmuştur.
KULLANMA TALİMATI SEBIVO™ 600 mg film kaplı tablet Ağız yolu ile alınır.
•Etkin madde:
600 mg Telbivudin
•Yardımcı maddeler:
Mikrokristalin selüloz, povidon, sodyum nişasta glikolat, magnezyum stearat, silis (kolloidal anhidröz), titanyum dioksit (E171), makrogol, talk, hipromelloz.
Bu ilacı kullanmaya başlamadan önce bu KULLANMA TALİMATINI dikkatlice okuyunuz, çünkü sizin için önemli bilgiler içermektedir.
•Bu kullanma talimatını saklayınız. Daha sonra tekrar okumaya ihtiyaç duyabilirsiniz.
•Eğer ilave sorularınız olursa, lütfen doktorunuza veya eczacınıza danışınız.
•Bu ilaç kişisel olarak sizin için reçete edilmiştir, başkalarına vermeyiniz.
•Bu ilacın kullanımı sırasında, doktora veya hastaneye gittiğinizde doktorunuza bu ilacı kullandığınızı söyleyiniz.
•Bu talimatta yazılanlara aynen uyunuz. İlaç hakkında size önerilen dozun dışındayüksek veya düşükdoz kullanmayınız.
Bu kullanma talimatında:
1.SEBİVO nedir ve ne için kullanılır?
2.SEBİVO kullanmadan önce dikkat edilmesi gerekenler
3.SEBİVO nasıl kullanılır?
4.Olası yan etkiler nelerdir?
5.SEBİVO'nun saklanması
Başlıkları yer almaktadır. 1. SEBIVO nedir ve ne için kullanılır ?
SEBIVO, 28 adet film kaplı tablet içeren ambalajda takdim edilmektedir. Her tablet, 600 mg telbivudin içerir. SEBIVO tabletler beyaz ila hafif sarımsı renkte, ovaloid biçimli, bir yüzünde "LTD" yazılı olan, film-kaplı tabletlerdir
SEBIVO, virüslerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde kullanılan, antiviral ilaçlar olarak adlandırılan bir ilaç grubuna mensuptur.
Kronik hepatit B virüsü enfeksiyonu olan erişkin hastaların tedavisi için kullanılır.
Hepatit B'nin nedeni, karaciğerde çoğalarak bu organda hasar meydana getiren hepatit B virüsü enfeksiyonudur. SEBIVO tedavisi, vücuttaki hepatit B virüslerinin üremesini
durdurarak miktarını azaltır ve karaciğerde daha az hasar meydana gelmesini böylelikle
karaciğer fonksiyonlarının daha iyi olmasını sağlar.
2. SEBIVO'yu kullanmadan önce dikkat edilmesi gerekenler
SEBIVO'yu aşağıdaki durumlarda KULLANMAYINIZ
Eğer:
•Telbivudine veya SEBIVO'nun içerdiği diğer yardımcı maddelere karşı aşırı duyarlı (alerjik) iseniz kullanmayınız. Eğer aşırı duyarlı olduğunuzu düşünüyorsanız, doktorunuza danışınız.
•Eğer haftalık olarak 180 mikrogram pegile interferon 2a ile tedavi görüyorsanız (Bkz. SEBIVO'yu aşağıdaki durumlarda dikkatli kullanınız ve Diğer ilaçlar ile birlikte kullanımı)
SEBIVO'yu, aşağıdaki durumlarda DİKKATLİ KULLANINIZ
Eğer:
•Herhangi bir böbrek sorununuz varsa veya daha önce böbrek probleminiz olmuşsa dikkatli kullanınız. Tedaviden önce veya tedavi esnasında, doktorunuz böbreklerinizin düzgün çalışıp çalışmadığını kontrol etmek üzere laboratuar testleri isteyebilir. Bu testlerin sonuçlarına dayalı olarak doktorunuz SEBİVO alma sıklığınızı değiştirebilir.
•Karaciğerde hasara neden olan ciddi bir hastalığınız (siroz) varsa dikkatli kullanınız.
•Size karaciğer nakledilmişse dikkatli kullanınız.
•Kas problemlerine neden olabilecek herhangi bir ilaç alıyorsanız (Emin değilseniz doktorunuz veya eczacınızla konuşunuz).
•HIV, hepatit C veya D virüsüyle enfekteyseniz veya herhangi bir antiviral ilaçla tedavi ediliyorsanız dikkatli kullanınız.
•Diğer alfa interferon tipleri ile tedavi görüyorsanız (Bkz. SEBIVO'yu aşağıdaki durumlarda kullanmayınız ve Diğer ilaçlar ile birlikte kullanımı)
•SEBIVO (bir nükleozid analoğu) gibi ilaçlar, kandaki laktik asit miktarının artmasına (laktik asidoza) ve karaciğerin yağlanmayla (steatozla) birlikte büyümesine (hepatomegaliye) neden olabilir. Laktik asidoz başta aşırı kilolu olanlar olmak üzere kadınlarda daha sık görülür. Doktorunuz SEBIVO kullanımınız sırasında sizi düzenli aralıklarla takip edecektir. Kandaki laktik asit miktarının artması (laktik asidoz) ender görülen, ancak ciddi ve ölüme yol açabilen bir yan etkidir. SEBIVO kullanırken kas ağrıları, bulantı ve kusmayla birlikte ciddi ve inatçı mide ağrısı, ciddi ve inatçı solunum sıkıntısı gibi şikayetleriniz olur ya da kendinizi halsiz veya yorgun hissederseniz; hemen doktorunuza bildiriniz.
•SEBIVO gibi ilaçlar açıklanamayan inatçı kas ağrısına, kas güçsüzlüğüne ya da kas hassasiyetine yol açabilir. Bu semptomlardan herhangi birini yaşadığınız takdirde, hemen doktorunuza bildirin. Doktorunuz kaslarınızın durumunu kontrol edecek ve size SEBIVO kullanmaya devam edip edemeyeceğinizi söyleyecektir.
•SEBİVO, hepatit B virüsünün (HBV) cinsel ilişkiyle veya virüsü içeren kanla ya da diğer vücut sıvılarıyla başkalarına bulaşma riskini azaltmadığından; diğer insanların hepatit B virüsü (HBV) ile enfekte olmaması için gerekli önlemleri almaya devam etmeniz
önemlidir. Herhangi bir enjeksiyon sırasında kullanılabilecek iğneleri, başkalarıyla paylaşmayınız.
• Üzerinde kanınızın veya vücut sıvılarınızın bulunabileceği diş fırçası ya da jilet gibi kişisel eşyalarınızı diğer insanlarla paylaşmayınız. Hepatit B virüsü (HBV) enfeksiyonunu önlemek amacıyla kullanılan bir aşı vardır.
Bu uyarılar geçmişteki herhangi bir dönemde dahi olsa sizin için geçerliyse lütfen doktorunuza danışınız.
SEBIVO'nun yiyecek ve içecek ile kullanılması
SEBIVO'yu yemeklerle birlikte veya ayrı olarak alabilirsiniz. Hamilelik
İlacı kullanmadan önce doktorunuza veya eczacınıza danışınız.
Doktor tarafından önerilmediği sürece, hamilelik döneminde SEBIVO kullanmayınız. Hamileyseniz ya da hamile kalmış olabileceğinizi düşünüyorsanız, SEBIVO kullanmaya başlamadan önce doktorunuza danışınız. Doktorunuz size, hamilelik sırasında SEBIVO kullanılmasına eşlik edebilecek riskleri anlatacaktır.
Hepatit B taşıyorsanız ve hamile kaldıysanız, bebeğinizi en iyi nasıl koruyabileceğiniz konusunda doktorunuzla görüşünüz. SEBIVO'nun hepatit B virüsünün henüz doğmamış bebeğinize geçme riskini azaltıp azaltmadığı, henüz bilinmemektedir.
Tedaviniz sırasında hamile olduğunuzu fark ederseniz hemen doktorunuza veya eczacınıza danışınız.
Emzirme
İlacı kullanmadan önce doktorunuza veya eczacınıza danışınız.
Eğer emziriyorsanız doktorunuzu bilgilendiriniz. SEBIVO tedavisi sırasında bebeğinizi emzirmeyiniz.
Araç ve makine kullanımı
Özel herhangi bir öneri bulunmamaktadır.
SEBIVO'nun içeriğinde bulunan bazı yardımcı maddeler hakkında önemli bilgiler
SEBIVO içeriğinde bulunan yardımcı maddelere karşı aşırı bir duyarlılığınız yoksa, bu maddelere bağlı olumsuz bir etki beklenmez.
Diğer ilaçlar ile birlikte kullanımı
SEBIVO vücudunuzdan öncelikle, böbrekler yoluyla idrara çıkarılarak uzaklaştırıldığından, kullanmakta olduğunuz ya da yakın zamanda kullandığınız, bazıları böbrekleriniz üzerinde etkili olabilecek ilaçları doktorunuza veya eczacınıza söylemeniz, bu bakımdan özellikle önemlidir.
Haftada bir kez 180 mikrogram pegile interferon alfa-2a ile tedavi görüyorsanız SEBIVO'yu kullanmayınız (Bkz. SEBIVO'yu aşağıdaki durumlarda kullanmayınız) Bu kombine kullanım kol ve/veya bacaklarda uyuşukluk, karıncalanma ve yanma hissi gibi belirtileri olan periferal nöropati oluşması riskini arttırır. Eğer kronik hepatit B ve C hastalıkları için diğer alfa interferon tipleri ile tedavi görüyorsanız, eczacınıza veya doktorunuza söyleyiniz.
Eğer reçeteli yada reçetesiz herhangi bir ilacı şu anda kullanıyorsanız veya son zamanlarda kullandınız ise lütfen doktorunuza veya eczacınıza bunlar hakkında bilgi veriniz.
3. SEBIVO nasıl kullanılır?
Uygun kullanım ve doz/uygulama sıklığı için talimatlar:
SEBIVO'nun genellikle kullanılan dozu, günde 1 defa 1 tablettir (600 mg).
Böbreklerinizde sorun varsa, SEBIVO'yu daha seyrek almanız gerekebilir. Şimdi veya daha önce geçirdiğiniz herhangi bir böbrek sorununuz varsa, doktorunuza bilgi veriniz.
Uygulama yolu ve metodu:
Yaklaşık aynı saatlerde olmak üzere her gün 600 miligramlık bir tablet SEBIVO alınız.
Tableti, aç ya da tok karnına alabilirsiniz. Tableti bütün olarak, bir bardak suyla yutun. Tableti çiğnemeyiniz, bölmeyiniz yada ezmeyiniz.
Değişik yaş grupları:
Çocuklarda kullanımı:
SEBIVO'nun 16 yaşından küçük çocuklarda kullanılması önerilmez. Yaşlılarda kullanımı:
Yaşlı hastalar için herhangi bir özel öneri yoktur. Özel kullanım durumları: Böbrek/Karaciğer yetmezliği:
Böbrek yetmezliği olan hastalarda doktor tarafından önerilen doz dışında özel bir doz ayarlaması gerekmez. Hemodiyaliz uygulanan ileri safha böbrek hastaları için doktorunuz tarafından doz ayarlaması yapılmalıdır.
Karaciğer yetmezliği olan hastalarda doktor tarafından önerilen doz dışında özel bir doz ayarlaması gerekmez.
Doktorunuz ayrı bir tavsiyede bulunmadıkça, bu talimatları takip ediniz. İlacınızı zamanında almayı unutmayınız.
Doktorunuz SEBIVO ile tedavinizin ne kadar süreceğini size bildirecektir. Tedaviyi erken kesmeyiniz, çünkü istenen sonucu alamayabilirsiniz.
Eğer SEBIVO'nun etkisinin çok güçlü veya zayıf olduğuna dair bir izleniminiz var ise doktorunuz veya eczacınız ile konuşunuz.
Kullanmanız gerekenden daha fazla SEBIVO kullandıysanız
SEBIVO'dan kullanmanız gerekenden fazlasını kullanmış sanız bir doktor veya eczacı ile konuşunuz.
Tablet kutusunu yanınızda götürünüz ve doktorunuza gösteriniz. SEBIVO'yu kullanmayı unutursanız:-
SEBIVO almayı unutursanız, anımsar anımsamaz alın ve bunu takiben bir sonraki dozu, her zamanki saatte alınız.
Eğer ilacı almayı unuttuğunuzu, bir sonraki dozun alınma saatine çok yakın bir saatte anımsarsanız, atladığınız dozdan vazgeçin ve bir sonraki dozu, her zamanki saatte alınız.
Unutulan dozları dengelemek için çift doz almayınız.SEBIVO ile tedavi sonlandırıldığında oluşabilecek etkilerDoktorunuz tarafından belirtilmedikçe tedaviyi durdurmayınız. SEBIVO almayı durdurduğunuzda, hepatit B enfeksiyonunuz kötüleşebilir veya ileri derecede ciddileşebilir. Tedaviyi bıraktıktan sonra hepatit B enfeksiyonunuz kötüye gidiş gösterebileceğinden veya çok daha ciddi bir hal alabileceğinden, doktorunuz SEBIVO tedavisini bıraktıktan sonra sağlık durumunuzu izleyecek ve karaciğerinizi kontrol etmek amacıyla düzenli kan testleri yapacaktır. Tedaviyi bıraktıktan sonra ortaya çıkabilecek herhangi bir yeni ya da alışılmadık belirtiyi, doktorunuza hemen bildiriniz.
4. Olası yan etkiler nelerdir?
Tüm ilaçlar gibi, SEBIVO'nun içeriğinde bulunan maddelere duyarlı olan kişilerde yan etkiler olabilir.
Aşağıdakilerden biri olursa, SEBIVO'yu kullanmayı durdurunuz ve DERHAL doktorunuza bildiriniz veya size en yakın hastanenin acil bölümüne başvurunuz:
•Kanda karaciğer enzimleri, amilaz, lipaz veya kreatin kinaz düzeylerinin yükselmesi
•İnatçı kas güçsüzlüğü veya kas ağrısı (miyopati/miyozit), kas krampı
•Çok nadir vakalarda kas sorunları ciddi olabilir ve böbrek hasarına yol açabilen kas yıkımı (rabdomiyoliz) ile seyredebilir. Kas ağrısı, hassasiyeti veya güçsüzlüğü ile karşılaşmanız halinde derhal doktorunuza haber veriniz.
Bunların hepsi çok ciddi yan etkilerdir.
Acil tıbbi müdahaleye veya hastaneye yatırılmanıza gerek olabilir. Bu çok ciddi yan etkilerin hepsi oldukça seyrek görülür.
Aşağıdakilerden birini fark ederseniz, hemen doktorunuza bildiriniz veya size en yakın hastanenin acil bölümüne başvurunuz:
•Eklem ağrıları
Bunların hepsi ciddi yan etkilerdir. Acil tıbbi müdahale gerekebilir. Aşağıdakilerden herhangi birini fark edersiniz, doktorunuza söyleyiniz:
•Baş dönmesi, baş ağrısı
•Öksürük
•İshal, bulantı, karın ağrısı
•Deri döküntüsü
•Yorgunluk
•Kollarda ve/veya bacaklarda veya ağız çevresinde uyuşma, karıncalanma, ağrı ve/veya yanma hissi
•Kırıklık (kendini iyi hissetmemek)
•Sırt, boyun ve yan ağrısı
•Siyatik (bel veya kalçada bacağa yayılabilen ağrı)
• Tat alma bozukluğu
Bunlar SEBIVO'nun hafif yan etkileridir.
Eğer bu kullanma talimatında bahsi geçmeyen herhangi bir yan etki ile karşılaşırsanız doktorunuzu veya eczacınızı bilgilendiriniz^.
5. SEBIVO'nun Saklanması
SEBIVO 'yu çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.Son kullanma tarihi ile uyumlu olarak kullanınız.Ambalajdaki son kullanma tarihinden sonra SEBIVO'yu kullanmayınız.
Eğer üründe ve/veya ambalajında bozukluklar fark ederseniz SEBIVO'yu kullanmayınız.
Ruhsat Sahibi:
Novartis Ürünleri 34912 Kurtköy-İstanbul
Üretici:Bu kullanma talimatı......tarihinde onaylanmıştır.
