4.Olası yan etkiler nelerdir ?
Tüm ilaçlar gibi MENEFLOKS’in içeriğinde bulunan maddelere duyarlı olan kişilerde yan etkiler olabilir.
Yan etkiler aşağıdaki kategorilerde gösterildiği şekilde sıralanmıştır.
Çok yaygın: 10 hastamn en az 1 ’ inde görülebilir.
Yaygın: 10 hastanın birinden az, fakat 100 hastanın birinden fazla görülebilir.
Yaygın olmayan: 100 hastanın birinden az, fakat 1.000 hastanın birinden fazla görülebilir. Seyrek: 1,000 hastanın birinden az görülebilir.
Çok seyrek: 10.000 hastanın birinden az görülebilir.
Bilinmeyen: Eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor,
Aşağıdakilerden biri olursa MENEFLOKSu kullanmayı durdurunuz ve DERHAL doktorunuza bildiriniz veya size en yakın hastanenin acil bölümüne başvurunuz:
• Deride yaygın kaşıntı ve döküntülerle beraber, yüzde ve dilde şişme, baygınlık ve nefes alma güçlüğü (aşırı duyarlılık-anafilaksi)
• Göğüs ağnsı, bayılma, kalp atımlannda düzensizlik
• Kaslarda istemsiz kasılma nöbetleri
• Şiddetli, inatçı, kanlı ishal ile birlikte kramp tarzında şiddetli karın ağnsı
• Aşın yorgunluk, mide/kann ağnsı, inatçı bulantı ve kusma, gözün beyaz kısmının ve derinin san renk alması, idrar renginin koyulaşması, dışkı renginin açılması
• Deride içi sıvı dolu kabarcıklarla seyreden ciddi bir hastalık (toksik epidermal nekroliz)
• Ciltte ve göz çevresinde kan oturması, şişlik ve kızarıklıkla seyreden iltihap (Stevens-Johnson sendromu)
Eğer bunlardan biri sizde mevcutsa, sizin MENEFLOKS’a karşı ciddi aleıjiniz var demektir. Acil tıbbi müdahele veya hastaneye yatırılmanıza gerek olabilir.
Bu çok ciddi yan etkilerin hepsi oldukça seyrek görülür.
Aşağıdakilerden herhangi birini fark ederseniz, hemen doktorunuza bildiriniz veya size en yakın hastanenin acil bölümüne başvurunuz:
• Eklemlerde, kas kirişlerinde (tendon) ve kaslarda ağrı ve şişme
• Vücutta kolayca morarma veya kanama olması
• Ateş, sürekli boğaz ağrısı gibi yeniden bir enfeksiyon başlıyormuş gibi kendini hasta hissetme
• İdrar miktarında olağandışı artma veya azalma
• Titreme
• Deride güneş yanığı gibi bir görünüm oluşması (ışığa duyarlılık)
• Duygu durumunda değişiklikler (sinirlilik, saldırganlık), zihin karışıklığı, görsel ve işitsel varsanılar, çökkünlük, intihar düşüncesi
• Vücudun herhangi bir yerinde keçeleşme, yanma, karıncalanma veya güç kaybı olması; ısı, titreşim, basınç duyumlarının algılanmasında bozukluk
• Kaslarda ağrı, güçsüzlük ve hassasiyet, ateşin yükselmesi, idrar renginin belirgin koyulaşması, bulantı ve kusma ile seyreden kas harabiyeti (Rabdomiyoliz-iskelet kası yıkımı)
Myasthenia gravis (Bir tür kas güçsüzlüğü hastalığı) şiddetlenmesiAleıjik akciğer iltihabı ve porfirisi olan hastalarda porfiri ataklanBunlann hepsi ciddi yan etkilerdir. Acil tıbbi müdahele gerekebilir.
Ciddi yan etkiler çok seyrek görülür.
Aşağıdakilerden herhangi birini fark ederseniz, doktorunuza söyleyiniz:
Baş ağnsı, gece kabusları, sersemlik hissi / baş dönmesi, uyku bozukluklan / uykusuzluk, huzursuzluk, baş dönmesi, kulak çınlamasıKan şekerinin düşmesiKalp atım sayısının artması (taşikardi) ve kan basıncında geçici bir düşüş (hipotansiyon)Zihin karmaşası, anksiyete (endişe), ruhsal bozukluklar (öm. halüsinasyonlar), sersemlik/uyku hali, anormal duyumlar gibi periferik duyusal bozukluklar, depresyonTat ve koku bozuklukları (tat ve koku duyusu kaybına varabilir) ve görme bozukluklanKulak çınlaması ve işitme bozukluklan (ender olarak işitme kaybına varabilir)Kas sertliği, koordinasyonsuz hareketler, tükürük akması gibi belirtilerle seyreden ve beynin belli bir kısmının etkilendiğine işaret eden belirtilerin görülmesi (ekstra-piramidal semptomlar), kas koordinasyon bozukluklan, duyum azalmasıMyasthenia gravis olan hastalarda özellikle önemli olabilen kas zayıflığıKusma, kann ağnsı, hazımsızlık, şişkinlik, kabızlık, iştahsızlıkDeride kızanklık, kaşıntı, aşırı terlemeVajinal akıntı veya ağızda pamukçuk oluşmasıLaboratuvar tetkiklerinde:
Karaciğer enzimlerinde ve bilirubinde artışEKG’de QT aralığının uzamasıOpiat veya porfirin tayininde yalancı pozitif sonuçBu gibi belirtilerin rahatsız edici bir hal alması veya uzun süre devam etmesi halinde, doktorunuza başvurunuz.
Yan etkilerin raporlanması
KISA ÜRÜN BİLGİSİ
1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
MENHFLOKS 200 mg film tablet
2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMİ
Etkin madde
Ofloksasin
Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORM
Film tablet.
Beyaz renkli, çentikli, oblong film tablet,
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1 TerapÖtik endikasyonlar
MENEFLOKS ofloksasine duyarlı mikroorganizmalardan ileri gelen aşağıdaki bakteriyel
enfeksiyonların tedavisinde kullanılır:
• Heamophilus influenzaeStaphylococcus aureus'
un neden olduğu akut, kronik veya tekrarlayıcı alt solunum sistemi enfeksiyonları (bronşit).
• Pnömoniler; özellikle de
Escherichia coii,
Klebsiella, Enterobacter, Proteus, Pseudomonas, Legionella veya Stafilokoklann neden olduğu pnömoniler. Ayakta tedavi edilen pnömonilere en sık pnömokoklar neden olduğundan, MENEFLOKS bu hastalarda ilk seçenek değildir.
• Kulak, burun, boğaz enfeksiyonları; Stafilokokların ve özellikle de Pseudomonas içeren gram-negatif patojenlerin neden olduğu kronik ve tekrarlayıcı kulak, burun ve boğaz enfeksiyonları. Genel olarak MENEFLOKS, beta-hemolitik streptokokların neden olduğu akut tonsillit tedavisinde önerilmez. ("Pozoloji ve uygulama şekli" bölümüne de bakınız).
• Yumuşak doku ve deri enfeksiyonları,
• Kemik ve eklem enfeksiyonları,
• Bakteriyel enteritler ve küçük pelvisteki enfeksiyonlar dahil olmak üzere karın boşluğunun ve safra yollarının enfeksiyonlan,
• Böbrek, idrar yollan, üretral, prostatik ve genital organların enfeksiyonlan, gonore,
• Enfeksiyonlara karşı direnci önemli şekilde azalmış hastalarda (örn. nötropenik durumda) ofloksasine duyarlı patojenlere bağlı enfeksiyonlann önlenmesi (enfeksiyon profilaksisi, barsağın selektif dekontaminasyonunu da içerir).
4.2 Pozoloji ve uygulama şekli
Dozaj enfeksiyonun tipine ve ciddiyetine bağlıdır. Genel olarak aşağıdaki gibidir ve bireysel ihtiyaca göre doktor tarafından belirlenir. 400 mg'a kadar (2 tablet MENEFLOKS) olan günlük ofloksasin dozları, tercihan sabahlan olmak üzere, tek doz halinde verilebilir.
400 mg'dan daha yüksek dozlar iki ayrı doza bölünmelidir. Dozlann yaklaşık olarak eşit aralıklarda verilmesi önemlidir.
Pozoloji/Uygulama sıklığı ve süresi
MENEFLOKS'un aşağıda belirtilen dozlarda uygulanması önerilir:
Normal böbrek fonksiyonu olan erişkinlerde dozaj (Kreatinin klerensi >50 ml/dakika)
ENDİKASYONLAR
| BİRİM DOZ mg
| 24 saatte DOZ SAYISI
| Dozlar arasındaki ARALIK* Saat
| GUNLUK
DOZ**
mg
|
Duyarlı
organizmalarla
enfeksiyonlar
| 200
| 2
| 12
| 400
|
* 400 mg üzerindeki günlük dozlar iki ayrı doza bölünmeli ve yaklaşık olarak eşit aralıklarla verilmelidir.
*
+ Şiddetli enfeksiyonların tedavisi için ya da aşırı kilolu hastalarda doz 600 mg'a (veya hatta tabletler için 800 mg'a) çıkarılabilir.
Tedavinin süresi:
Tedavinin süresi hastalığın seyrine göre farklılık gösterir. Genel olarak antibiyotik tedavisinde olduğu gibi, MENEFLOKS uygulaması hasta afebril olduktan sonra ya da bakteriyel eradikasyon kanıtlan elde edildikten sonra en az 48 ila 72 saat süreyle devam ettirilmelidir.
Uygulama şekli
MENEFLOKS yeterli miktarda sıvı ile çiğnenmeden yutulmalıdır. Aç kamına veya yemeklerle birlikte alınabilir. Dozaja uyulmak için çentik çizgisinden bölünebilir. Birlikte antiasid uygulanmasından kaçınılmalıdır (bkz. Bölüm 4.5).
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
Böbrek fonksiyonu bozulmuş olan hastalarda aşağıdaki dozlar önerilir:
KREATİNİN
KLERENSİ
| BİRİM DOZ mg*
| 24 saatte DOZ SAYISI
| Dozlar arasındaki ARALIK (saat)
|
50-20 ml/dakika
| 100-200
| 1
| 24
|
< 20 ml/dakika** veya hemodiyaliz veya periton diyalizi
| 100
| 1
| 24
|
200
| 1
| 48
|
*Endikasyona veya doz aralığına göre
** Şiddetli böbrek bozukluğu olan hastalarda ya da diyaliz hastalarında ofloksasinin serum konsantrasyonu izlenmelidir.
Kreatinin klerensi ölçülemediğinde, aşağıda verilen erişkinler için Cockcroft formülü kullanılarak serum kreatinin düzeyine göre tahmin edilmelidir.
Erkekler: Ağırlık (kg) x (140 - yaş (yıl olarak))
CICr (ml/dakika) = -
72 x serum kreatinin (mg/dl) Ağırlık (kg) x (140 - yaş (yıl olarak))
CICr (ml/dakika)
0.814 x serum kreatinin (^mol/l)
Kadınlar: CICr (ml/dakika) = 0.85 x (yukarıdaki değer)
Karaciğer yetmezliği:
Ağır karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda ofloksasinin eliminasyonu azalmış olabilir (örn. asitli karaciğer sirozu). Bu nedenle günlük maksimum doz 400 mg'ı (2 tablet) aşmamalıdır.
Pediyatrik popülasyon:
MENEFLOKS, çocuklarda ve büyümesi devam eden ergenlerde kontrendikedir.
Geriyatrik popülasyon:
Tek başına yaş faktörü ofloksasinin dozajımn ayarlanmasını gerekli kılmaz. Ancak yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonlarına özel dikkat gösterilmeli ve buna uygun olarak doz ayarlanmalıdır (bkz. Bölüm 4.4, QT aralığında uzama).
4.3 Kontrendikasyonlar
Aşağıda belirtilen durumlarda MENEFLOKS (ofloksasİn) kullanılmamalıdır:
• Ofloksasine, diğer kinolonlara veya yardımcı maddelerin herhangi birine karşı aşın duyarlılığı olanlarda
• Epilepsisi olan hastalarda
• Serebral travmalar, santral sinir sisteminde iltihabi lezyonlar veya felç gibi konvülziyon eşiğini düşüren rahatsızlıklar ve daha önceden mevcut olan santral sinir sistemi lezyonlan bulunan hastalarda
• Florokinolon kullanımına bağlı geliştiği bilinen tendon rahatsızlığı öyküsü olan hastalarda
• Çocuklar ve büyümesi devam eden ergenlerde
• Hamilelik sırasında*
• Emziren kadınlarda
Clostridium difficile
ile ilişkili hastalık
MENEFLOKS Film Tablet tedavisi sırasında veya sonrasında şiddetli, inatçı ve/veya kanlı diyare görülürse, bu
Clostridium diffıciie
ile ilişkili hastalığın belirtisi olabilir. Eğer psödomembranöz enterokolitten şüpheleniliyorsa, MENEFLOKS tedavisi derhal kesilmeli ve uygun bir tedaviye başlanmalıdır (örn. oral vankomisin, oral teikoplanin veya metronidazol). Peristaltik hareketleri inhibe eden ilaçlar, bu gibi durumlarda kullanılmamalıdır.
Konvülsiyona (nöbetlere) eğilimli hastalar
Diğer kinolonlarda olduğu gibi, ofloksasin de nöbetlere yatkın hastalarda son derece dikkatle kullanılmalıdır. Bu tip hastalar daha önceden merkezi sinir sistemi lezyonlan bulunan, fenbufen ve benzeri non-steroid antienflamatuvar ilaçlarla ya da serebral nöbet eşiğini düşüren teofilin gibi ilaçlarla eşzamanlı tedavi alan hastalar olabilir (bkz. Bölüm 4.5).
Böbrek yetmezliği olan hastalar
Ofloksasin temel olarak böbrekler yoluyla atıldığından, böbrek yetmezliği olan hastalarda MENEFLOKS dozunun ayarlanması gerekir (bkz. Bölüm 4.2).
Işığa karşı duyarlılık gelişmesinin (Fotosensitizasyon) önlenmesi
Ofloksasine bağlı fotosensitizasyon riski nedeniyle, hastaların tedavi süresince kuvvetli güneş ışığına çıkmamaları veya solaryum gibi yapay ultraviyole ışınlarına maruz kalmamalan önerilir.
İkincil enfeksiyon
Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, ofloksasin uygulaması özellikle uzun süreliyse, dirençli mikroorganizmaların aşırı üremesine yol açabilir. Bu nedenle hastanın durumu düzenli aralıklarla kontrol edilmelidir. Sekonder bir enfeksiyon ortaya çıkarsa, uygun önlemler alınmalıdır.
QT aralığında uzama
Florokinolon kullanan hastalarda çok nadiren QT aralığında uzama olguları bildirilmiştir. Ofloksasin de dahil olmak üzere, florokinolonlar kullanılırken aşağıdaki gibi QT aralığının uzaması açısından risk faktörleri bulunan hastalarda dikkatli olunması gerekir:
- Yaşlılar
- Düzeltilmemiş elektrolit dengesizliği (örn. hipokalemi, hipomagnezemi)
- Konjenital uzun QT sendromu
- Kalp hastalıkları (örn. kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü, bradikardi)
- QT aralığını uzattığı bilinen ilaçların birlikte kullanılması (örn. sınıf IA ve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler)
Hipoglisemi
Diğer tüm kinolonlarla olduğu gibi, genellikle oral hipoglisemik ajan (örn. glibenklamid) veya insülin ile tedavi gören diyabetli hastalarda hipoglisemi görüldüğü bildirilmiştir. Diyabetli hastalarda kan glukozunun dikkatle takip edilmesi tavsiye edilmektedir (bkz. Bölüm 4.8).
Periferik nöropati
Ofloksasin de dahil olmak üzere florokinolon kullanan hastalarda, başlangıcı hızlı olabilen duyusal veya duyusal-motor periferik nöropati bildirilmiştir. Eğer hasta nöropati semptomlan yaşarsa, ofloksasin kullanımına son verilmesi gerekir. Bu muhtemel geri dönüşümsüz bozuklukların gelişmesi riskini minimize edecektir (bkz. Bölüm 4.8).
Myasthenia Gravis'in şiddetlenmesi:
Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullanan myasthenia gravisli hastalarda, ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan post marketing ciddi advers olaylar florokinolonla ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunan hastalarda florokinolon kullanımından kaçınılmalıdır.
Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği olan hastalar
Latent veya teşhis edilmiş glukoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği bulunan hastalar kinolonlarla tedavi edildiğinde hemolitik reaksiyonlara eğilimi artabilir, bu yüzden ofloksasin bu tip hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.
Bu tıbbi ürün her dozunda 1 mmol (23 mg)'den az sodyum ihtiva ettiği için, sodyuma bağlı herhangi bir olumsuz etki beklenmez.
4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri
Antasitler, Sukralfat ve Metal katyonlar
Alüminyum ve magnezyum hidroksit, alüminyum fosfat, çinko, demir içeren antasidler, sukralfat dahil, aynı zamanda alındıkları takdirde MENEFLOKS'un emiliminde bir azalmaya yol açabilmektedir. Bu nedenle MENEFLOKS, bu tür preparatlarla 2 saat aralıklı olarak alınmalıdır.
Teofilin, Fenbufen veya benzeri diğer nonsteroidal antienflamatuvar ilaçlar Bir klinik araştırmada ofloksasinin teofilin ile farmakokinetik etkileşimi saptanmamıştır. Ancak kinolonlar, teofilin, nonsteroid anti-enflamatuvar ilaçlar ya da nöbet eşiğini düşüren diğer ajanlarla aynı zamanda verildiğinde, serebral konvülziyon eşiğinde belirgin bir düşüş görülebilir.
QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar
Ofloksasin, diğer florokinolonlarda olduğu gibi, QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlan (örn. Sınıf IA ve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler) alan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır (bkz. Bölüm 4.4).
K vitamini antagonistleri
Kinolonlarla tedavi edilen hastalarda kumarin türevlerinin etkisinin artabileceği ihtimali nedeniyle, K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda koagülasyon testlerinin yakından takibi önerilir (bkz. Bölüm 4.4).
Glibenklamid
Ofloksasin ile birlikte uygulanan glibenklamidin serum konsantrasyonları hafifçe yükselir; ofloksasin ile birlikte glibenklamid kullanan hastalar daha yakından takip edilmelidir.
Probenesid, Simetidin, Furosemid ya da Metotreksat
Özellikle yüksek dozla tedavide kinolonlar gibi renal tübüler sekresyona uğrayan diğer ilaçlarla (probenesid, simetidin, furosemid ya da metotreksat gibi) birlikte uygulandığında, birlikte uygulanan ilaçların itrahında bir bozulma ve serum düzeylerinde bir artış olabileceği dikkate alınmalıdır.
MENEFLOKS tedavisi sırasında idrarda opiatların ya da porfirinlerin tayini yalancı pozitif sonuçlar verebilir. Opiatların ya da porfirinlerin pozitif sonuçlarının daha spesifik metotlarla teyit edilmesi gerekebilir.
4.6 Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye
Gebelik kategorisi C'dir.
Ofloksasinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Gebelik dönemi
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve/veya embriyonal/fetal gelişim ve/veya doğum ve/veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. Bölüm 4.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. İnsanlarla ilgili verilerin yeterli olmaması ve florokinolonlarla yapılan deneysel çalışmalarda büyüyen organizmalarda ağırlık taşıyan kıkırdağa zarar verme riskinin gösterilmesi nedeniyle, MENEFLOKS gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Laktasyon dönemi
Ofloksasin anne sütü ile atılmaktadır. Bebeğe yönelik riskten dolayı ya emzirme ya da annenin tedavisi durdurulmalıdır. MENEFLOKS emzirme döneminde kullanılmamalıdır (bkz. Bölüm 4.3).
Üreme yeteneği /Fertilite
Ofloksasinin fertilite ya da perinatal ve postnatal gelişim üzerine etkisi yoktur ve teratojenik değildir.
4.7 Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
MENEFLOKS kullanımı, hastanın konsantrasyon ve tepki verme yeteneğini bozabilecek sersemlik/baş dönmesi, görme bozuklukları, uyuklama gibi bazı istenmeyen yan etkilere yol açabilir. Araç ve makine kullanımı gibi özel dikkat isteyen durumlarda bu yeteneklerdeki azalma bir risk teşkil edebilin MENEFLOKS kullanırken bu gibi yan etkiler yaşayan hastaların araç ve makine kullanmaması gerekir.
4.8 İstenmeyen etkiler
Aşağıda verilen bilgiler klinik araştırmalardan ve yoğun pazarlama sonrası deneyimlerden elde edilen verileri temel almaktadır.
Sıklıklar şu şekilde tanımlanmıştır:
Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (> 1/1,000 ila <1/100); seyrek (> 1/10,000 ila <1/1,000), çok seyrek (< 1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Her sıklık grubu içinde sunulan istenmeyen etkiler azalan şiddete göre sıralanmıştır.
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Yaygın olmayan: Mantar enfeksiyonları, patojen direnci
Kan ve Lenf sistemi hastalıkları
Çok seyrek: Anemi, hemolitik anemi, lökopeni, eozinofili, trombositopeni Bilinmiyor: Agranülositoz, pansitopeni, kemik iliği yetmezliği
Bağışıklık sistemi hastalıkları
Seyrek: Anafilaktik reaksiyon, anafilaksi benzeri reaksiyon, anjiyoödem Çok seyrek: Anafilaktik şok, anafilaksi benzeri şok
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Seyrek: Anoreksi
Bilinmiyor: Hipoglisemik ajanlarla tedavi gören diyabetli hastalarda hipoglisemi
Psikiyatrik hastalıklar
Yaygın olmayan: Ajitasyon, uyku bozuklukları, insomniya
Seyrek: Psikotik bozukluk (örn. halüsinasyonla birlikte), anksiyete, konfuzyon durumu Bilinmiyor: İntihar düşünceleri ve intihar girişimi de dahil, kendine zarar verici davranışlarla birlikte psikotik bozukluk ve depresyon
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Sersemlik, baş ağrısı
Seyrek: Uyuklama hali, parestezi, disgeuzi, parosmi
Çok seyrek: Duyusal ve duyusal-motor periferik nöropati, konvülsiyon, ekstrapiramidal semptomlar veya diğer kas koordinasyon bozuklukları
Göz hastalıkları
Yaygın olmayan: Gözde tahriş Seyrek: Görme yeteneğinde bozulma
Kulak ve iç kulak hastalıkları
Yaygın olmayan: Vertigo
Çok seyrek: İşitme yeteneğinde bozulma (tinnitus gibi), işitme kaybı
Kardiyak hastalıklar
Seyrek: Taşikardi
Bilinmiyor: Elektrokardiyogramda QT aralığının uzaması (bkz. Bölüm 4.4, QT aralığında uzama ve bölüm 4.9)
Vasküler hastalıkları
Seyrek: Hipotansiyon
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar
Yaygın olmayan: Öksürük, nazofarenjit Seyrek: Dispne, bronkospazm Bilinmiyor: Aleıjik pnömoni, şiddetli dispne
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın olmayan: Kann ağrısı, diare, bulantı, kusma Seyrek: Enterokolit- izole olgularda hemorajik olabilir Çok seyrek: Psödomembranöz kolit
Hepato-bilier hastalıklar
Seyrek: Karaciğer enzimlerinde artış (ALT/AST, LDH ve/veya alkalin fosfataz) ve/veya kanda bilirubin artışı
Çok seyrek: Kolestatik sarılık, hepatit Bilinmiyor: Ağır şiddette olabilen sanlık
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Kaşıntı, kızarıklık
Seyrek: Ürtiker, sıcak basması, hiperhidroz, püstüler döküntü
Çok seyrek: Eritema multiforme, toksik epidermal nekroliz, fotosensitivite reaksiyonu, ilaç döküntüsü, vasküler purpura, çok sıradışı olgularda deri nekrozuna kadar gidebilen vaskülit Bilinmiyor: Stevens-Johnson sendromu
Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları
Seyrek: Tendinit
Çok seyrek: Artralji, miyalji tendon ruptürü (Aşil tendonunda gelişebilir). Bu istenmeyen etki tedaviye başlanmasından itibaren 48 saat içinde gelişebilir ve iki taraflı olabilir.
Bilinmiyor: Rabdomiyoliz/miyopati, özellikle myasthenia gravis'li hastalarda özel önem taşıyan kas güçsüzlüğüne neden olabilir.
Myasthenia gravis şiddetlenmesi
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Seyrek: Kan kreatinin düzeyinin artması Çok seyrek: Akut böbrek yetmezliği Bilinmiyor: Akut interstisiyel nefrit
Konjenital ve kalıtımsal/genetik hastalıklar
Bilinmiyor: Porfiri hastalığı bulunanlarda porfiri atakları
Laboratuvar testleri
Ofloksasin
Mycobacterium tubercuiosis
üremesini inhibe edebilir ve dolayısıyla tüberkülozun bakteriyolojik tanısında yalancı negatif sonuçlar verebilir.
MENEFLOKS tedavisi sırasında idrarda opiatlann ya da porfİrinlerin tayini yalancı pozitif sonuçlar verebilir. Opiatlann ya da porfİrinlerin pozitif sonuçlarının daha spesifik metodlarla teyit edilmesi gerekebilir.
4.9 Doz aşımı ve tedavisi
Akut doz aşımında beklenen en önemli belirtiler konfuzyon, baş dönmesi, bilinç bozukluğu ve nöbetler gibi merkezi sinir sistemi semptomlan ile bulantı ve mukoza erozyonlan gibi gastrointestinal reaksiyonlardır.
Doz aşımı durumunda mide yıkanmalı ve semptom atik tedavi uygulanmalıdır. Spesifik antidotu yoktur.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1 Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Kinolon antibakteriyeller, florokinolonlar ATCKodu: J01MA12
Ofloksasin florokinolon sınıfından sentetik bir antibakteriyel ilaçtır.
Etki mekanizması:
Kinolonlann birincil etki mekanizması, bakteriyel DNA girazın spesifik inhibisyonudur. Bu enzim DNA replikasyonu, transkripsiyonu, onarım ve rekombinasyonu için gereklidir. Bu enzimin inhibisyonu bakteri DNA'sının genleşmesi ve destabilizasyonuna ve böylece hücre ölümüne yol açar.
Ofloksasin dahil olmak üzere belirli bazı kinolonlann, bakteri hücreleri üzerinde RNA'ya bağımlı olmayan ikinci bir etkisinin olduğu ve bunun bakterisidal etkililiği arttırdığı düşünülmektedir. Bu ikinci etkinin niteliği henüz neti eştirilmem iştir.
Antibakteriyel spektrumu:
Aşağıda belirtilen bakterilerin duyarlı olduklan kabul edilebilir;
Staphylococcus aureusBranhamella catarrhaiis, Brucella spp, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Escherichia coli, Clostridium perfringens, Haemophilus ducreyi, Haemophilus parainfluenzae, Helicobacter pylori, Helicobacter jejuni,Klebsiella oxytoca, Moraxella morganii, Mycoplasma hominis, Enterobacter, ProteusYersinia enterocolitica, Aeromonas hydrophila, Plesiomonas, Haemophilus influenzae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris,Chlamydia trachomatis,
Legionella.
Aşağıdaki bakteriler kısmen duyarlıdır:
Streptococcus pneumoniae, Streptococcus spp., Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter,Bacteroides fragilis, Chlamydia psittaci, Gardenerella vaginalis, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium leprae
Aşağıdaki bakteriler dirençlidir:
Acinetobacter baumannii,Listeria monocytogenes,Clostridium difficile
.
5.2 Farmakokinetik özellikler
Emilim:
Aç kamına oral uygulamadan sonra, emilim hızlıdır ve % 100'e yaklaşır.
Dağılım:
Tek bir 200 mg oral dozdan sonra pik serum konsantrasyonu bir saat içinde ortalama 2.5-3 |xg/ml olur. Görünür dağılım hacmi 120 litredir. Çoğul doz uygulamasını takiben, serum konsantrasyonu anlamlı ölçüde artmamaktadır (çarpım faktörü yaklaşık 1.5).
Plazma proteinine bağlanma yaklaşık % 25 oranındadır.
Bi votransform asvon:
Biyotransformasyon % 5'in altındadır.
Eliminasvon:
Atılım esas olarak böbrek yoluyla gerçekleşir. İdrarda bulunan iki ana metaboliti N-desmetilofloksasin ve ofloksasin N-oksittir (uygulanan dozun % 80-90'ı değişmemiş olarak idrarla atılır). Safrada ofloksasin, glukuronat konjugatı olarak bulunur. Parenteral infüzyondan sonra ofloksasinin farmakokinetiği oral doz uygulamasından sonra gözlenenle son derece benzerdir.
Dogrusallık/doğrusal olmayan durum:
Serum eliminasyon yarılanma ömrü 6-7 saattir ve doğrusaldır.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek yetmezliği olan hastalar:
Serum yanlanma ömrü uzar ve toplam klerens ve renal klerens, kreatinin klerensi ile ilişkili olarak azalır.
Tablo 1: Normal erişkinlerde ve risk altındaki hastalarda farmakokinetik
| Sağlıklı
| Böbrek bozukluğu
| Yaşlılar
| Sağlıklı (İ.V.)
|
Doz
| 200
| 200
| 200
| 200
|
Uygulama yolu
| oral
| oral
| oral
| İ.V.
|
Infüzyon süresi (saat)
|
|
|
| 0.5
|
Emilim
|
|
|
|
|
Biyoyararlanım
| 100
|
|
| 100
|
Tmaks
| o
1
oo
ö
| 1.0-2.0
| 2.0
| 0.5
|
Cjnaks
| 2.6
| 2.0-3.5
| 3.60
| 5.0
|
T1/2
| 5.7-7.0
| Kreatinin klerensi ile
| 13.3
| 5.0
|
|
| ilişkili
|
|
|
Dağılım
|
|
|
|
|
Hacim
|
|
|
| 2.4
|
Proteine bağlanma
|
|
|
|
|
Tip
| albümin
|
|
| albümin
|
%
| 25
|
|
| 25
|
Metabolizma
|
|
|
|
|
Karaciğer
| 5
|
|
|
|
Böbrek
|
|
|
|
|
Diğer dokular (%)
|
|
|
|
|
Metabolitler
|
|
|
|
|
Mİ
| % 3.5
| N -desmetilofloksasin
| 3.2
|
M2
|
| N-ofloksasin oksit
| 1.1
|
M3
|
|
|
|
|
Biyolojik sıvılar
|
|
|
|
|
idrar
| Değişmemiş
|
|
| Değişmemiş
|
| urun
|
|
| urun
|
Safra
|
| Glukuronik asitle konjuge türev
|
|
Diğer
|
|
|
|
|
Atılım
|
|
|
|
|
idrar
| 85-90
|
|
| 80
|
Dışkı
| 5
|
|
|
|
Yaslı hastalar
Ofloksasinin tek bir 200 mg oral dozunun uygulanmasını takiben, yarılanma ömrü uzar ancak pik serum konsantrasyonu değişmez.
5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri
Akut toksisite
Ofloksasinin oral uygulamasından sonra LD50 değerleri yaklaşık olarak farede 5000 m g/kg ve sıçanda 3590 mg/kg'dan fazlaydı ve maymunda 500 ile 1000 mg/kg arasındadır.
Ofloksasinin i.v. uygulamasından sonra LD50 değerleri yaklaşık olarak farede 210 mg/kg ve sıçanda 270 mg/kg'dır.
Subakut ve kronik toksisite
Oral uygulanan ofloksasinin subakut toksisite testinde, maymunda hiçbir sistemik toksisite belirtisi olmaksızın günlük 60 mg/kg'lık dozlan tolere etmiştir. Günlük 180 mg/kg dozunda, 6 hayvanın
T
sinde diyare gelişmiş ve daha sonra ölmüşlerdir.
Köpeklere günlük 200 mg/kg ofloksasin uygulaması barsak kanalında değişiklikler ve karaciğer ve böbrek harabiyeti ile sonuçlanmıştır. Köpeklerde eklem kıkırdağında yaşla ve dozla bağımlı dejeneratif değişiklikler gözlenmiştir. Erişkin köpeklerin 14 gün süreyle günlük 40 ve 80 mg/kg ofloksasin ile tedavileri kıkırdakta herhangi bir değişikliğe neden olmamıştır. Günlük 50 ve 200 mg/kg dozları verilen 7 aylık köpeklerde dejeneratif eklem değişiklikleri gelişirken, 3-4 aylık köpeklerde günlük 20 mg/kg dozlarından sonra kıkırdak lezyonlan görülmüştür; günlük 12.5 mg/kg dozlan verilen genç köpeklerde herhangi bir değişiklik saptanmamıştır.
Ofloksasin i.v. günlük 200 mg/kg uygulamasından sonra sıçanlarda konvülsif nöbetler gelişmiş, ancak 20 ve 63 mg/kg uygulamadan sonra ise gelişmemiştir, Genç hayvanların testislerinde dozdan bağımsız morfolojik değişiklikler gelişmiştir. Ancak erişkin sıçanlarda testiküler morfoloji bir anlamlılık taşımamaktaydı.
Köpekler günlük i.v. 4 mg/kg'ı klinik semptom olmaksızın tolere etmiştir. Günlük 10 ve 25 mg/kg'dan sonra enjeksiyon sonrası erken dönemde görülebilen mukozada kızarma ve histamin salıverilmesini gösteren baş bölgesindeki deride şişkinlik olmuştur. Bu, köpeklerdeki tipik bir fenomendir. Organlarda patolojik değişiklikler yoktu ve özellikle eklem ve testis değişiklikleri bulunmuyordu.
Sıçanlara ofloksasinin oral olarak uygulandığı kronik toksisite çalışmalarında, günlük 270 mg/kg dozunda serum alkali fosfataz ve SGOT düzeyinde artışlar ve kıkırdakta morfolojik değişiklikler olmuştur. 90 mg/kg gibi günlük düşük doz düzeylerinde osteokondroza benzer değişiklikler görülmüştür. Günlük 10 ve 30 mg/kg dozlan verilen sıçanlarda histolojik olarak kanıtlanabilir bir organ harabiyeti görülmemiştir.
Maymunlar günlük 90 mg/kg oral ofloksasin dozunu 90 gün ve 40 mg/kg dozunu 1 yıl tolere etmişlerdir. Ancak izole vakalarda diyare ortaya çıkmıştır.
Spesifik çalışmalarda ofloksasin ototoksisite ya da nefrotoksisite göstermemiştir. Kataraktojenik ya da ko-kataraktojenik etkilere ait belirtiler de bulunmamıştır.
Üremeyle ilgili toksisite
Ofloksasinin fertilite ya da perinatal ve postnatal gelişim üzerine etkisi yoktur ve teratojenik değildir.
Mutaienisite
Genetik ve kromozomal mutasyonun uyarılması konusundaki birçok
in vitroin vivo
testin sonucu negatiftir.
Teratoienisite
Ofloksasinin fertilite ya da perinatal ve postnatal gelişim üzerine etkisi yoktur ve teratojenik değildir.
Karsinoienisite
Karsinojeniteye ait uzun dönem hayvan deneyleri yapılmamıştır.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER
6.1 Yardımcı maddelerin listesi
Nişasta
Laktoz Monohidrat Hidroksipropil Selüloz Kroskarmeloz Sodyum Magnezyum Stearat Hidroksipropilmetil Selüloz Polietilen Glikol 400 Titanyum dioksit
6.2 Geçimsizlikler
Ofloksasin ile ilgili herhangi bir geçimsizlik bildirilmemiştir.
6.3 Raf ömrü
24 ay
6.4 Saklamaya yönelik özel uyarılar
25°C'nin altındaki oda sıcaklığında ve ambalajında saklanmalıdır.
6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği
Her bir kutuda 10 adet film kaplı tablet vardır.
Blister ambalaj
PVC folyo : 0.250 mm
Alüminyum folyo 0.020 mm
6.6 Beşeri tıbbi ürünlerden arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller, 'Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği' ve 'Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü' yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Mustafa Nevzat İlaç Sanayii A.Ş.
PAK İş Merkezi, Prof. Dr.Bülent Tarcan Sok. No:5/1 34349 Gayrettepe/İstanbul Tel -.0(212) 337 38 00 Faks : 0(212) 337 38 01
8. RUHSAT NUMARASI
•
163/6
9.
İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsatlandırma tarihi: 04.01.1993 Son yenileme tarihi:
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ
13
Hayvan deneylerinden vanlan hüküm gereği, büyüyen organizmada büyüme-plağı kıkırdağına zarar verme riski bulunması bütünüyle göz ardı edilemez.
4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Tendinit
Kınolonlarla nadiren tendinit meydana gelebilir. En çok aşil tendonunu etkiler ve tendon rüptürüne yol açabilir. Yaşlı hastalar tendinite daha yatkındır. Tendon rüptürü riski kortikosteroidlerin birlikte uygulanmasıyla artabilir. Eğer tendinitten kuşkulanılırsa, MENEFLOKS tedavisi hemen durdurulmalıdır. Etkilenmiş tendon için uygun tedaviye (örn. immobilizasyon) başlanmalıdır.
