KISA ÜRÜN BİLGİSİ
1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
EDlCİN 0.5 g I.V. infüzyon için liyofilize toz içeren flakon
2. KALITATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM
Etkin madde:
Her flakon 0.5 g vankomisin baza eşdeğer miktarda vankomisin hidroklorür içerir.
Yardımcı madde(Ier):
Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTİK FORM
İnfüzyon için liyofilize toz içeren flakon
Flakon, beyaz veya beyaza yakın liyofilize madde içerir.
4. KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1. TerapÖtik endikasyonlar
Vankomisin,
Nacordia orientalis'Streptomyces orientalis
olarak bilinen) belli suşlarından elde edilen amfoterik glikopeptit yapısında bir antimikrobiyal maddedir. Vankomisinin, bir çok gram pozitif organizmalara karşı bakterisidal etkisi vardır.
Vankomisin, penisilin ve sefalosporinler gibi daha az toksik olan diğer etkili antimikrobial ilaçların tedavi edemediği, duyarlı gram pozitif organizmaların, yaşamı tehdit eden potansiyel enfeksiyonlarında kullanılmaktadır. Vankomisin. yaklaşık olarak tüm stafılokokların duyarlı olduğu bir ilaçtır, spesifik bir endikasyonun olduğu hastalarda direncin ortaya çıkma olasılığını en aza indirmek için kullanılır. Vankomisin, metisiline duyarlı stafılokokal enfeksiyonda bir seçenektir.
Stafılokokal Enfeksiyonlar
Vankomisin, penisilin ve sefalosporin tedavisi alamayan veya bu tedavilere cevap vermeyen veya metisilin içeren diğer antibiyotiklere dirençli olan stafılokok enfeksiyonu olan hastalarda kullanışlıdır. Vankomisin. stafılokokal endokardit tedavisinde ve dental veya cerrahı operasyonlardan dolayı risk altında olan hastalarda endokardite karşı proflaksık olarak tek başına başarılı olarak kullanılmıştır.
Vankomisinin etkililiği, osteomiyelit, pnömoni. septisemi ve yumuşak doku enfeksiyonlarım da içeren stafılokokların yol açtığı diğer enfeksiyonlarda belgelendirilmiştir.
Psödomembranöz kolit ve stafılokokal enterokolit
Vankomisin gastrointestinal kanaldan emilmediği için, ciddi derecedeki antibiyotik ile ilgili psödomembranöz kolit (genellikle Clostridium diffıcile ile İlgili) ve stafılokokal enterokolitin olduğu hastalarda oral vankomisin endikedir. Psödomembranöz kolitin tekrar etme olasılığı
ı
vardır ve genellikle vankomisin kesildikten 4-21 gün sonra ortaya çıkar. Hastaların oral vankomisinin ikinci kürüne cevap verdikleri görülmektedir.
İntravenöz vankomisin bu endikasyonlar için etkisizdir.
Diğer tipteki enfeksiyonlarda oral yolla uygulanan vankomisin etkili değildir. Gerekirse eş zamanlı olarak intravenöz uygulama yapılabilir.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekli
Yalnız intavenöz infüzyon ve oral kullanım içindir ve intamüsküler olarak uygulanmaz.
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi Uygulama şekli:
Erişkinler:
İntavenöz . ,
Genel erişkin intravenöz dozu , %0.9 Sodyum Klorür Çözeltisi, %5 Dekstroz içinde 6 saatte
bir 500 mg veya 12 saatte bir 1 mg'dır. Her bir doz 10 mg/dk'dan fazla olmayacak şekilde uygulanmalıdır.
Stafılokokal enfeksiyonlar normal olarak 48-72 saat içinde yanıt oluştururlar. Tedavi süresi enfeksiyonun tipine ve şiddetine ve hastanın oluşturduğu yanıta bağlıdır. Bakteriyel endokardit için, genel olarak kabul edilen kür, ya tek başına veya diğer antibiyotiklerle beraber intravenöz olarak en az 3 hafta boşunca 6 saatte bir en az 500 mg vankomisindir.
Serum düzeylerinin terapötik sınıflaması
Çoklu intavenöz dozları takiben infüzyon tamamlandıktan 2 saat sonra ölçülen pik serum konsantrasyonları 18-26 mg/litre'dir. Sonraki dozdan hemen önce ölçülen en düşük düzeyler 5-10 mg/litre olmalıdır. Ototoksisite 80-100 mg/litrelik'lik serum ilaç düzeyleri ile ilişkilidir, ancak serum ilaç düzeyleri 30mg/litre veya bu değerin altında tutulduğunda ototoksisite
nadiren görülmektedir.
Solüsyonun hazırlanması ,
Kullanım sırasında 500 mg'lık EDİCİN 500 mg IV infüzyon için lıyofılıze toz içeren flakon a 10 mİ steril enjeksiyonluk su ekleyiniz. Benzer olarak, lg lık EDİCİN lg infüzyon için liyofılize toz içeren flakon'a 20 mİ steril enjeksiyonluk su ekleyiniz. Bu şekilde hazırlanan flakonlar, 50mg/ml solüsyon verecektir. Gerekli olan bir sonraki dilüsyon, uygulama metoduna bağlıdır.
i. Aralıklı infüzyon (tercih edilen infüzyon metodu):
500 mg vankomisin içeren yeni hazırlanmış solüsyon, en az 100 mİ dilüe edici ile seyreltilmelidir. 1 g vankomisin içeren yeni hazırlanmış solüsyon, en az 200 mİ dilüe edici ile seyreltilmelidir.
Sodyum klorür intravenöz infüzyon veya dekstroz intravenöz infüzyon uygun dilüe edicilerdir. Uygulanacak olan dozlar 10 mg/dk'dan fazla olmayacak şekilde intravenöz olarak uygulanmalıdır. Daha kısa zaman periyodunda veya daha yüksek konsantrasyonlarda uygulanırsa, tromboflebite ek olarak belirgin tansiyon düşmesine neden olma olasılığı vardır. Hızlı infüzyon ayrıca kızarıklık, boyun ve omuzlar üstünde geçici döküntülere de neden olur.
ii. Devamlı infüzyon (yalnız aralıklı infüzyon mümkün olmadığında kullanılmalıdır):
24 saate kadar enjekte olacak istenilen dozu elde etmek için, yeterli miktarda % 9 sodyum klorür enjeksiyon veya %5 enjeksiyonluk sudaki glukoza 1 g veya 2g vankomisin eklenebilir.
Oral:
Her ne kadar ciddi hastalarda 2g/güne kadar vankomisin kullanılmış olsa da 7-10 gün boyunca 6 saatte bir 125 mg veya bölünmüş dozlar olarak günde 500 mg önerilmektedir. Günlük toplam doz 2g'ı geçmemelidir.
Flakon hazırlandıktan sonra, seçilen dozlar 250 mg (5ml) veya 125 mg (2.5ml), 30 mİ su ile seyreltiiebilir ve hastaya içmesi için verilebilir veya seyreltilen madde nazogastrik tüp ile uygulanabilir. Psödomembranöz kolit ve stafilokokal enterokolit dışındaki durumlar için vankomisin oral olarak etkili değildir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediyatrik popülasyon:
İntravenöz
Genel intravenöz doz 6 saatte bir verilen (günlük toplam doz, 40mg/kg vücut ağırlığı) 10 m g/kg'dır. Her bir doz en az 60 dakikalık periyotlarla uygulanmalıdır. Yem doğanlarda ve bebeklerde günlük doz daha düşük olabilir. Bir haftalık bebeklerde 12 saatte bir ve daha sonra 1 aya kadar 8 saatte bir 10 mg/kg dozu takiben 15 mg/kg başlangıç dozu önerilmektedir. Serum vankomisin konsantrasyonlarının yakın takibi bu hastalarda yapılabilir.
Oral: . . ,
7-10 gün boyunca 3'e veya 4'e bölünmüş 40 mg/kg vankomisin uygulanabilir. Günlük total
doz 2 g'ı geçmemelidir.
Geriyatrik popülasyon:
Ototoksisitesi ve nefrotoksisitesinden dolayı, böbrek yetmezliği olan ve önceden işitme kaybı olan hastalarda vankomisin dikkatle kullanılmalıdır. Yaşlı olanlar özellikle risk altındadır. Dozlar, serum seviyeleri dikkate alınarak titre edilmelidir. Kan düzeyleri takip edilmeli ve böbrek fonksiyon testleri düzenli olarak yapılmalıdır. Yaşlı hastalar özellikle işitme bozukluğuna karşı hassastırlar ve 60 yaşın üstündekilere işitme fonksiyonu için bir seri test yapılmalıdır. Diğer nörotoksik maddelerin eş zamanlı veya ardışık kullanımından sakmılmalıdır. (Bunlar için özel kullanım uyarıları ve önlemlerine bakınız.)
Böbrek yetmezliği:
Böbrek yetmezliği olan hastalarda vankomisin dozları, böbrek bozukluğunun derecesine, neden olan organizmaların duyarlılığına, enfeksiyonun şiddetine ve ilacın serum konsantrasyonuna göre ayarlanmalıdır. Böbrek yetmezliği olan hastalarda önerilen bir başlangıç dozu da 15 mg/kg'dır, bu dozu böbrek fonksiyonu ve ilacın serum konsantrasyonları esasına dayanan dozlar takip eder.
Uzun süren tedavi ile ilaç birikimi ortaya çıkabilir ve serum düzeylerinin düzenli takibi yapılmalıdır. Bunun için aşağıdaki kılavuz kullanılabilir. Bu veri, diyalizdeki anefrik hastalar için geçerli değildir.
Kreatinin klerensi
| Vankomisin dozu
|
mg/dk/kg
| mg/dk/24 saat
|
2.0
| 30.9
|
1.5
| 23.2
|
1.0
| 15.4
|
0.5
| 7.7
|
0.2
| 3.1
|
Anefrik hastalarda, 15 mg/kg'lık yükleme dozunu takiben 1.9 mg/kg/24 saatlik doz verilmelidir Belirgin böbrek bozukluğu olan hastalarda tek başına 250 mg-lg lık idame dozu uygun olduğundan, dozlar her gün yerine birkaç günde bir verilebilir. Anürıde her 7-10 günde
bir 1 g doz önerilmektedir.
Hemodiyalizdeki hastalarda, ilaç hemodiyaliz ile önemli ölçüde uzaklaştırılamaz. Her 7 günde bir verilen lg vankomisin etkili kan düzeyleri oluşturmaktadır, ilaç birikimim ve toksısıteyı önlemek için serum düzeyleri Ölçülmelidir. Serumdaki yanlanma ömrü 120-216 saattir.
Peritoneal diyaliz yapılan hastalarda, vankomisinin yarılanma ömrü 18 saat civarındadır. Peritoneal diyaliz sırasında serum düzeylerinin aşırı azalmasını önlemek için dıyalızata 25 Hg/ml konsantrasyonda vankomisin eklenebilir.
Karaciğer yetmezliği
Karaciğer yetmezliği olan hastalarda özel bir doz ayarlanmasına gerek yoktur.
4.3.
Kontrendikesyonlar
Vankomisin, bu ilaca duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda kontrendıkedir.
4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleriUyarılar
Geçici şiddetli hipotansiyon komplikasyonları (şok ve nadiren kalp durmasını da içeren) histamin benzeri cevaplar ve makülopapular veya eritamatöz döküntülerin C'kırmızı adam sendromu” veya ''kırmızı boyun sendromu”) infüzyon hızı ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Hızlı infuzyonla ilişkili reaksiyonları önlemek için vankomisin. 10 mg/dk hızdan fazla olmavacak şekilde sulu solüsyon içinde enjekte edilmelidir. İnfüzyon durdurulması ile genellikle bu reaksiyonlar sonlanmaktadır. Bebek ve çocuklar için genellikle 1 saatin üstünde yavaş infüzyonlar önerilmektedir.
Vankomisinin toksisitesi ve nefrotoksisitesinden dolayı, böbrek bozukluğu olan hastalarda vankomisin dikkatle kullanılmalıdır. Yüksek kan konsantrasyonları veya uzayan tedavi ile toksisite riski artmaktadır. Bundan dolayı kan düzeyleri izlenmelidir ve bu tür hastalarda vankomisin kullanılması gerekiyorsa doz ayarlanmalıdır.
Diğer nefrotoksik ilaçların birlikte veya peşpeşe kullanımı dikkatli takip gerektirir ve mümkünse bu tip kullanımdan kaçınılmalıdır.
İnflamatuar intestinal mukoza bozukluğu olan bazı hastalarda oral vankomisin kullanımından dolayı önemli derecede sistemik absorbsiyon sonucu bu hastalar vankomisinin parenteral uygulaması sonucunda advers reaksiyon gelişmesi açısından risk altında olabilirler. Risk, böbrek bozukluğu olan hastalarda daha yüksektir. Vankomisinin sistemik ve renal klerenslerinin yaşlılarda azaldığına dikkat edilmelidir.
Daha önceden işitme kaybı olan hastalarda mümkünse vankomisinden kaçınılmalıdır. 60 yaşın üstündeki hastalara seri işitsel fonksiyon testi önerilmektedir. Kullanılırsa, dozun kan konsantrasyonlarının takip edilmesi ile ayarlanması çok önemlidir. Sağırlık öncesi tınnıtus oluşabilir. Yaşlılar işitme hasarına daha duvarlıdır. Diğer antibiyotiklerden elde edilen deneyimler, tedavinin durdurulmasına rağmen sağırlığın ilerleyebileceğini göstermektedir.
Önlemler
Vankomisin dokuyu oldukça tahriş etmektedir ve intramüsküler olarak enjekte edilirse enjeksiyon bölgesinde nekrozlara yol açmaktadır. Vankomisin alan birçok hastada ağrı ve tromboflebit ortaya çıkar ve bunlar bazen şiddetlidir. İlaç %5 dekstroz veya %0.9 normal salın (2.5-5 mg/ml) solüsyonu şeklinde sulandırılarak uygulanırsa ve enjeksiyon bölgesi düzenli olarak değiştirilirse, tromboflebitin şiddeti ve sıklığı en aza indirilebilir.
Vankomisin alan tüm hastalar, periyodik olarak hematolojik testleri, idrar analizleri, karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri yaptırmalıdırlar.
Anestetiklerin neden olduğu miyokardiyal depresyon vankomisin ile artabilir. Anestezi sırasında dozlar iyice seyre İtilme lidir ve yakın kardiyak takiple yavaş enjeksiyon ile uygulanmalıdır. Pozisyonu değiştirmek için infüzyonun bitip harekete İzm vermesine kadar
beklenmelidir.
Oral vankomisin alan hastalar hoş olmayan tadı için uyarılmalıdır.
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekillen
Vankomisin ve anestetik ilaçların eş zamanlı uygulanması eritema, histamın benzen kızarma, ve anaflaktoid reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir.
Vankomisinin Amfoterisin B, streptomisin, neomisin, gentamisin, kanamışın, arnikasın, tobramisin, basitrasin, polimiksin B, kolistin ve sisplatin gibi nefrotoksik veya nörotoksık ilaçlarla eş zamanlı uygulanması dikkatle takip gerektirmektedir.
Etakranik asit ve furosemid gibi diüretikler ototoksisiteyi arttırmaktadır.
Kolestiraminin in-vİtro olarak vankomisİni bağladığı gösterilmiştir. Bundan dolayı, oral vankomisin kolastiramin ile kullanılırsa, ilaçlar birkaç saat arayla uygulanmalıdır.
4.6. Gebelik ve laktasyon
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: C
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
EDİCİN'in çocuk doğurma potansiyeli bunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri
mevcut değildir.
Gebelik dönemi .
Teknolojik çalışmalarda vankomisin dozu sıçanlarda insan dozunun 5 katı, tavşanlarda insan
dozunun 3 katı olarak uygulanmıştır ve vankomisine bağlı fetüsün zarar gördüğünü gösteren bir kanıt bulunamamıştır. Kontrollü klinik bir çalışmada, ciddi stafılokok enfeksiyonları için hamile kadınlara intravenöz yolla uygulanan vankomisin hidroklorürün bebekler üzerindeki potansiyel ototoksik ve nefrotoksik etkileri incelenmiştir. Vankomisin plasentaya geçer. Embriyonal ve neonatal ototoksisite ve nefrotoksisite gözardı edilemez. Gebe kadınlarda güvenliliği ile ilgili yeterli veri yoktur. Gebelerde ancak anneye yararı fetüse zararından tazla ise ve mutlaka gerekliyse kullanılabilir.
Vankomisin süte geçer ancak yeni doğanlara zararı olup olmadığı bilinmemektedir. Bundan dolayı beklenen yararlar herhangi bir riske ağır basmadıkça bebekler emzirilmemehdır.
Üreme yeteneği / Fertilite
Üreme yeteneği üzerine bir etkisi yoktur.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Uygulanabilir değildir.
4.8. İstenmeyen etkiler
İstenmeyen etkiler, organ ve sistemler sınıflaması ve sıklığına gore aşağıda lıstelenmıştır. Sıklık dereceleri şu şekilde tanımlanmıştır:
Çok yaygın (>1/10), yaygın (>1/100 ; <1/10), yaygın olmayan (>1/1000; <1/100), seyrek (>1/10.000 ; <1/1000), çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin
edilemiyor)
Çok yaygın yan etkiler, flebit ve psödo-aletjik reaksiyonlardır.
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Seyrek: trombositopeni, nötropeni. agranülositoz, eozinofıli
Bağışıklık sistemi hastalıkları
Seyrek: Anaflaktik reaksiyonlar, hipersensitivite reaksiyonları
Kulak ve iç kulak hastalıkları
Yaygın olmayan: Geçici ya da geçici olmayan işitme kavbı Seyrek: Kulak çınlaması, baş dönmesi
Kardiyak Hastalıklar
Çok seyrek: Kardiyak arrest
Vasküler Hastalılar
Yaygın: Kan basıncında düşme, tromboflebit Seyrek: Vaskülit
Solumum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar
Yaygın: Dispne, stridor
Gastrointestinal Hastalıklar
Seyrek: Bulantı
Çok seyrek: Psödomembranöz enterekolit
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın: Ekzantem ve mukozal inflamasyon, kaşıntı, ürtiker
Çok seyrek: Eksfoliyatif dermatit. Stevens-Johnson sendromu, Lyell sendromu, lineer IgA büllöz dermatit
Böbrek ve idrar hastalıkları
Yaygın: Serum kreatinin ve serum üre konsantrasyonlarının artışına bağlı olarak böbrek yetmezliği
Seyrek: İnterstisyel nefrit, akut renal yetmezlik
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın: Vücut yüzeyinde ve yüzde kızarıklık, göğüs ve kaslarda ağrı ve spazm
Seyrek: Ateş ve titreme
4.9. Doz aşımı ve tedavisi
Glamerüler ffltrasyon devamım sağlayan destekleyici bakım önerilmektedir. Vankomisin hemodiyaliz ve peritoneal diyaliz ile çok az miktarda kandan uzaklaştırılır. Amberine resm WAD-4 ile hemoperfüzyonun kısıtlı yararı olduğu bildirilmiştir.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Glikopeptid antibakteriyeller
ATC Kodu: J01XA01
Vankomisin,
Nacordia orientalis (Streptomyces orientalis)
kültürlerinden elde edilen bir trisiklik glikopeptit olarak tanımlanan biyolojik bir maddedir. Vankomisin, parenteral uygulama için hidroklorür tuzu şeklinde bulunur. İlaç gastrointestinal kanaldan absorbe edilmez ve ürünün sıvı solüsyonu psödomembranöz kolit tedavisinde oral olarak uygulanabilir.
Vankomisin bakteriyel bir antibiyotiktir, bakteriyel hücre duvarına bağlanır ve glikopeptit polimerizasyonunu bloke eder. Bu etki hücre duvarı sentezini hemen inhibe eder ve sitoplazmik membrana sekonder hasar verir.
Vankomisin, stafılokok, grup A beta hemolitik streptokok,
Streptococcus pneumoniae,
enterekok, korinebakter ve klostridiyum türlerini içeren birçok gram pozitif organizmalara karşı etkilidir. Gram negative bakterilerde, mantar ve mayalarda klinik olarak etkinliği gösterilmemiştir ve bu yüzden sadece gram pozitif bakterilerin neden olduğu şiddetli enfeksiyonlarda kullanılır.
5.2. Farmakokinetik özellikler
Emilim:
Vankomisin ağızdan çok az emilir. Normal renal fonksiyonlu hastalarda ıntravenöz olarak verilen 1 g'lık doz, iki saat sonra ortalama 25 ng/ml serum düzeyleri oluşturur. Renal bozukluğu olan hastalarda serum düzeyleri daha yüksektir ve toksisiteye neden olabilir.
Dağılım:
, . . .
Normal renal fonksiyonlu hastalarda ilacın yarı ömrü yaklaşık 6 saattir. Vankomisin. plevral,
perikardiyal, assitik ve sinoviyal sıvılara hızlıca difüze olur. Normal meninkslere ve serebrospinal sıvıya geçmez ancak akut menenjitli hastalarda terapötik konsantrasyonlara ulaşabilir. Vankomisin,
Clostridium difficileStaphylococcns aurerus
suşunun inhibisyonu için 10-20 ng/ml gereklidir.
Eliminasvon:
Vankomisin idrara değişmeden geçer, en az %80'i ilk 24 saatte geçer.
5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Karsinojenik potansiyeli değerledirmek için hayvanlarda uzun sureli çalışmalar yapılmamıştır. Labaratuar testlerinde vankomisin mutajenİk bulunmamıştır.
6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER
6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Yardımcı madde bulunmamaktadır.
6.2. Geçimsizlikler ...........
Vankomisin solüsyonunun pH'sı düşüktür bu yüzden diğer bileşiklerle karşılaştırıldığında
kimyasal ve fiziksel instabiliteye yol açar.
Kimyasal olarak, deksametazon sodyum fosfat, heparin sodyum, metisilin sodyum, fenobarbital sodyum, sodyum bikarbonat ile geçimsizdir.
6.3. Raf ömrü
Açılmamış flakon
36 aydır.
Acilmiş flakon
Her bir flakon tek kullanımlıktır ve açıldıktan sonra hemen kullanılmalıdır. Hemen kullanılmayacak ise kullanım için saklama süresi ve koşulları kullanıcının sorumluluğu altındadır.
İnfüzyon şişesine alındığına
Mikrobiyolojik açıdan çözme/seyreltme işlemleri kontrollü ve aseptik koşullar altında yapılmalıdır.
Sulandırılmış solüsyonun stabilitesi 25°C'de 24 saat ve 2-8°C'de 96 saattir.
6.4. Saklamaya yönelik öze! tedbirler
Açılmamış flakon 25°C
,nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
EDİCİN renksiz tüp şeklinde cam flakonlara doldurulur. Flakonlar bromobutil kauçuk tıpa ve plastik başlıklı alüminyum kapakla kapatılır.
1, 5 veya 10 flakon olarak ambalajlanmaktadır.
6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Tek kullanımlıktır. Kullanılmamış ürünler ya da artık materyaller "Tıbbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği'' ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıkları Kontrolü Yönetmeliği" ne uygun olarak imha edilir.
7. RUHSAT SAHİBİ
Sandoz İlaç San.ve Tic. A.Ş.
Küçükbakkalköy Mh.
Şehit Şakir Elkovan Cd.
N:2 34750 Kadıköy - İstanbul
8. RUHSAT NUMARASI
114/63
9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsat tarihi: 15.09.2003 Ruhsat yenileme tarihi
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ
9
